چرایی ظلم کردن از نگاه امام سجاد(ع)
حجت‌الاسلام محمدرضا اعوانی با اشاره به اینکه مؤمن ممکن است مورد ظلم واقع شود اما این مورد ظلم واقع شدنش هیچ اشکالی بر او نیست تا زمانی که شکی در دینش نکرده است، گفت: از نگاه امام سجاد(ع) سرسلسله تمام ظلم‌ها ناسپاسی نسبت به نعمت‌های خدا و غافل‌شدن از عذاب الهی است.
به گزارش ایکنا از لرستان، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا اعوانی، مدرس حوزه و دانشگاه شامگاه دوشنبه، 16 مهرماه در سلسله نشست‌های آشنایی با معارف تربیتی صحیفه سجادیه که از سوی معاونت فرهنگی ـ تبلیغی مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران استان لرستان ویژه طلاب لرستانی و به‌صورت مجازی برگزار شد، در شرح «دعای چهاردهم صحیفه سجادیه»، گفت: این دعای امام سجاد(ع) درباره ظلم و تجاوز است.
وی افزود: امام سجاد(ع) زمانی که یک ظلم و تعدی نسبت به ایشان صورت می‌گرفت و یا ظلمی را از یک ظالم می‌دید که آن را نمی‌پسندید نخستین کاری که انجام می‌داد خدا را یاد می‌کرد.
این مدرس سواد رسانه اضافه کرد: زندگی قضایا و اتفاقات متفاوتی مانند مریضی، فقر، سختی و ... دارد که حضرت امام سجاد(ع) چون میداند تمام عالم در محضر خداست متناسب با هر اتفاق اول با خدا صحبت می‌کند.
اعوانی با بیان اینکه امام سجاد(ع) حقیقتاً از مظلومان عالم بود به‌ویژه در طول دوره امامتش از سوی خلفای وقت، برخی از مردم و حتی بستگانش بسیار مورد ظلم قرار گرفته است و به این خاطر در صحیفه سجادیه درباره ظلم سخن به میان آورده است، ادامه داد: دو تن از افرادی که ظلم‌های بسیاری در حق امام سجاد(ع) روا داشت عبدالملک بن مروان بود که در دوره خلافت وی حجاج بن یوسف ثقفی نیز ظلم‌های بسیاری در حق شیعیان به‌ویژه شخص امام سجاد(ع) روا داشت تا جایی که امام سجاد(ع) فرمودند: «در کل مدینه بیست نفر که ما را دوست داشته باشند وجود ندارد.»
این مدرس سواد رسانه با اشاره به اینکه امام سجاد(ع) در این دعا نیز مانند دعای 13 سخنانش با خدا را با ذکر «يَا مَنْ» آغاز می‌کند و می‌فرماید: «يَا مَنْ لَا يَخْفَى عَلَيْهِ أَنْبَاءُ الْمُتَظَلِّمِينَ، وَ يَا مَنْ لَا يَحْتَاجُ فِي قَصَصِهِمْ إِلَى شَهَادَاتِ الشَّاهِدِينَ، وَ يَا مَنْ قَرُبَتْ نُصْرَتُهُ مِنَ الْمَظْلُومِينَ، وَ يَا مَنْ بَعُدَ عَوْنُهُ عَنِ الظَّالِمِينَ»، اضافه کرد: حضرت ما را به این موضوع توجه می‌دهد که انسان نباید به کسی ظلم کند چراکه اگر انسان ظلم کرد حتماً یاری و نصرت خدا در مورد او وجود ندارد کما اینکه خدا پشت انسان مظلوم است بنابراین باید انسان از اینکه به فرد مظلوم ظلم کند، بترسد.
اعوانی گفت: قضیه ظلم آن‌قدر مهم است که امام صادق(ع) فرمودند: اگر کسی ظلم کند نمی‌میرد تا آن ظلم سر خودش بیاید یا سر بچه‌هایش» از حضرت سؤال شد که خودش ظلم کرده گناه فرزندانش چیست؟ حضرت به آیه 9 سوره نسا «وَلْيَخْشَ الَّذِينَ لَوْ تَرَكُواْ مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعَافًا خَافُواْ عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اللّهَ وَلْيَقُولُواْ قَوْلًا سَدِيدًا» اشاره و فرموده است: «و آنانكه اگر فرزندان ناتوانى از خود برجاى بگذارند بر [آينده] آنان بيم دارند بايد [از ستم بر يتيمان مردم نيز] بترسند پس بايد از خدا پروا دارند و سخنى [بجا و] درست گويند.»
این مدرس حوزه علمیه با بیان اینکه حرف‌زدن با خدا در مشکلات مهم و کارگشا است، اضافه کرد: امام سجاد(ع) در بند پنجم دعا «قَدْ عَلِمْتَ، يَا إِلَهِي، مَا نَالَنِي مِنْ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ مِمَّا حَظَرْتَ وَ انْتَهَكَهُ مِنِّي مِمَّا حَجَزْتَ عَلَيْهِ، بَطَراً فِي نِعْمَتِكَ عِنْدَهُ، وَ اغْتِرَاراً بِنَكِيرِكَ عَلَيْهِ» با خدا این‌گونه صحبت می‌کند: «ای خدای من! محقّقاً می‌دانی، از (فلانی فرزند فلانی) ستمی به من رسیده که او را از آن ستم نهی کردی و پردۀ حرمتم را دریده که دریدنش را بر او منع فرمودی؛ این ستمگری و پرده‌دری، از باب طغیان در نعمت توست که در اختیار اوست و براساس غفلت و بی‌اعتنایی به خشم و غضب توست که گریبان او را خواهد گرفت.»
وی با اشاره به اینکه مؤمن ممکن است مورد ظلم واقع شود و این مورد ظلم واقع شدنش هیچ اشکالی بر او نیست تا زمانی که شکی در دینش نکرده است، اظهار کرد: از نگاه امام سجاد(ع) سرسلسله تمام ظلم‌ها ناسپاسی نسبت به نعمت‌هایی است که خدای متعال به انسان داده است.
این مدرس سواد رسانه غافل‌شدن از عذاب خدا را دومین علت ظلم‌کردن انسان دانست و ادامه داد: باید توجه داشت که طرف مظلوم خداست اما طرف شخص ظالم کسی نیست بنابراین امام سجاد(ع) در بند دهم دعا با این عبارت «اللَّهُمَّ فَكَمَا كَرَّهْتَ إِلَيَّ أَنْ أُظْلَمَ فَقِنِي مِنْ أَنْ أَظْلِمَ؛ خدایا! همان طور که ستم کردن دیگران را بر من در نظرم ناخوشایند جلوه دادی، مرا از اینکه بر دیگران ستم ورزم حفظ فرما» از خدای متعال میخواهد که کمک کند او ظالم نباشد و ظلم را با ظلم پاسخ ندهد.
اعوانی گفت: امام سجاد(ع) در بند 14 این دعا «اللَّهُمَّ وَ إِنْ كَانَتِ الْخِيَرَةُ لِي عِنْدَكَ فِي تَأْخِيرِ الْأَخْذِ لِي وَ تَرْكِ الِانْتِقَامِ مِمَّنْ ظَلَمَنِي إِلَى يَوْمِ الْفَصْلِ وَ مَجْمَعِ الْخَصْمِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَيِّدْنِي مِنْكَ بِنِيَّةٍ صَادِقَةٍ وَ صَبْرٍ دَائِمٍ» به این موضوع که اراده خدا گاهی انتقام را به آخرت موکول می‌کند و گاهی هم در همین دنیا انتقام میگیرد، اشاره کرده و فرموده است: «خدایا! اگر خیر من نزد تو در این است که در گرفتن حقّم تأخیر افتد و انتقام از کسی که به من ستم روا داشته تا روز جدا شدن حق از باطل و جایگاه گردآمدن مدعیان فرو گذاشته شود، همان را در حقّ من اجرا کن؛ پس بر محمد و آلش درود فرست و مرا از سوی خود، به نیت راستین و پایداری همیشگی یاری ده» پس ما از این دعا درس میگیریم باید صبور باشیم و نسبت به خدای متعال شک و تردید نداشته باشیم.
انتهای پیام
