حجتالاسلام سیدنواب موسوی، مدرس حوزه علمیه لرستان در گفتوگو با ایکنا از لرستان، با شرح فرازهایی از خطبه ۷۱ نهجالبلاغه «و من خطبة له(ع) فی ذم أهل العراق و فيها يوبّخُهم على ترك القتال و النصر يكاد يتم ثم تكذيبهم له:أَمَّا بَعْدُ، يَا أَهْلَ الْعِرَاقِ فَإِنَّمَا أَنْتُمْ كَالْمَرْأَةِ الْحَامِلِ حَمَلَتْ، فَلَمَّا أَتَمَّتْ أَمْلَصَتْ وَ مَاتَ قَيِّمُهَا وَ طَالَ تَأَيُّمُهَا وَ وَرِثَهَا أَبْعَدُهَا. أَمَا وَ اللَّهِ مَا أَتَيْتُكُمُ اخْتِيَاراً وَ لَكِنْ جِئْتُ إِلَيْكُمْ سَوْقاً. وَ لَقَدْ بَلَغَنِي أَنَّكُمْ تَقُولُونَ عَلِيٌّ يَكْذِبُ! قَاتَلَكُمُ اللَّهُ تَعَالَى، فَعَلَى مَنْ أَكْذِبُ؟ أَعَلَى اللَّهِ؟ فَأَنَا أَوَّلُ مَنْ آمَنَ بِهِ، أَمْ عَلَى نَبِيِّهِ؟ فَأَنَا أَوَّلُ مَنْ صَدَّقَه» اظهار کرد: این خطبه در مذمت و نکوهش اهل عراق است.
وی با بیان اینکه این سرزنش مولای متقیان به جهت ترک قتال در جنگ صفین است، افزود: در جنگ صفین، لشکر اسلام در شرف پیروزی بود، اما به سبب کوتاهی این موفقیت شکل نگرفت.
موسوی با اشاره به اینکه خطبه ۷۱ نهجالبلاغه از خطبههای معروف در کتب روایی است که بعد از صفین و کوتاهیها در این جنگ بیان شده است، گفت: ذکر این نکته ضروری است که نوع مذمتهایی که از سوی امام معصوم بیان میشود طبیعی است که مختص به یک برهه زمانی نیست بلکه عملکردی است که شاید در طول تاریخ برای جوامع رخ دهد.
مدرس حوزه علمیه لرستان با اشاره به اینکه مذمت امام علی(ع) مذمت کار و فعل ناورایی است که در آن مقطع زمانی در جغرافیای عراق رخ داده است و نباید اینگونه برداشت شود که این مذمت صرفا برای مردم عراق تا همیشه دوران است، بیان کرد: نبرد لشکر اسلام با معاویه در صفین طوری پیش رفت که مقر فرماندهی معاویه در خطر افتاد و آنجا نیرنگبازی مانند عمروعاص توطئه کرد و ماجرای حکمیت رخ داد.
وی با بیان اینکه ماجرای حکمیت زمانی رخ داد که بنا بود قائله و فتنه شامیان تمام شود، اما عدهای سادهلوحانه بدون بصیرت و لحظهشناسی مانع فتح مقر معاویه و به یک معنا ثمره جنگ شدند، گفت: بعد از پذیرش حکمیت که حاصل بیبصیرتی کوفیان در جنگ صفین بود، فتنهها آغاز شد و تا جایی پیش رفت که منجر به شهادت مولای متقیان و روی کار آمدن بنیامیه شد.
موسوی با بیان اینکه در خطبه ۷۹ نهجالبلاغه، امام علی(ع) در نکوهش کوفیان بعد از ماجرای صفین از تشبیهات فراوانی استفاده کرده است، گفت: معاویه استقلال اسلام را از بین برد و تحت تابعیت رومیان درآمد؛ از طرفی اسلامی که از کاخ سبز معاویه بیرون میآمد تا اسلامی که از محراب امام علی(ع) در کوفه شنیده میشد، هیچ تشابهی وجود نداشت.
مدرس حوزه علمیه لرستان با اشاره به اینکه دوران شوم بنیامیه از دورانهای تیره و تار در تاریخ اسلام است، اظهار کرد: از دیگر مطالبی که در این خطبه بیان شده است چرایی تغییر مقر حکومت امام علی(ع) از مدینه به کوفه است.
وی با بیان اینکه اولین فتنهای که بعد از حکومت امام علی(ع) رخ داد، جمل بود و جمل در بصره و جنوب عراق رخ داد، گفت: بعد از فتنه جمل فتنههای شامیان شروع شد و امام مجبور بود از جنوب به شمال عراق برود، لذا تصمیم گرفت میانه عراق را به لحاظ سوق الجیشی بهعنوان مرکز حکومت انتخاب کند و یکی از جاهایی که چنین شرایطی داشت کوفه بود.
موسوی با بیان اینکه کوفیان مولای متقیان را به دروغ متهم کردند، گفت: نفاق و دورویی، حقد و حسدها پس از ماجرای صفین موج میزد و میجوشید.
انتهای پیام