حرف و عمل را یکی کنیم

حجت‌الاسلام سیدنواب موسوی، مدرس حوزه علمیه لرستان در گفت‌وگو با ایکنا از لرستان، با شرح فرازهایی از خطبه‌ 78 نهج‌البلاغه «و من كلام له(ع) من كلمات كان يَدعو بها: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي، فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَيَّ بِالْمَغْفِرَةِ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا وَأَيْتُ مِنْ نَفْسِي وَ لَمْ تَجِدْ لَهُ وَفَاءً عِنْدِي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَيْكَ بِلِسَانِي ثُمَّ خَالَفَهُ قَلْبِي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي رَمَزَاتِ الْأَلْحَاظِ وَ سَقَطَاتِ الْأَلْفَاظِ وَ شَهَوَاتِ الْجَنَانِ وَ هَفَوَاتِ اللِّسَانِ‏» اظهار کرد: این خطبه به استمرار دعا و نجوا با خداوند متعال اشاره دارد و از زیباترین آموزه‌های علوی و آموزش نیایش با خداوند متعال است.

وی با بیان اینکه مولای متقیان در این خطبه از خداوند طلب آمرزش و مغفرت می‌کند که این طلب رحمت همان دعاست، ادامه داد: گاهی انسان ممکن است خطایی انجام دهد، از آن غفلت کند و از میزان قبح و زشتی آن در نزد خداوند اطلاع نداشته باشد، لذا در چنین شرایطی باید طلب آمرزش و مغفرت کند، چراکه این دعا اثر تربیتی بر نفس دارد.

موسوی با بیان اینکه گاهی انسان وعده‌ای می‌دهد که توان انجام آن را ندارد و بین گفته و عمل او تفاوت وجود دارد، گفت: چنین چیزی در نزد خداوند و قانون خلقت خداوند پذیرفته نیست لذا انسان نباید حرف‌هایی بزند که اهل عمل به آن نیست.

مدرس حوزه علمیه لرستان با اشاره به اینکه مولای متقیان در این خطبه از خدا می‌خواهد که انسان‌ها را زیر چتر عنایت و رحمت خود قرار دهد، افزود: گاهی انسان در خلوت و فکر خود نسبت به چیزهایی به نفس خود متعهد می‌شود ولی بی‌وفایی می‌کند و به آن بی‌تعهد است، لذا در چنین شرایطی هم انسان باید توبه کرده و از خداوند متعال طلب مغفرت کند.

وی با بیان اینکه عدم تعهد به عهد و پیمان آثار منفی در زندگی دارد و انسان‌ باید این رفتار را از خود دور کند، اضافه کرد: از مصادیق دعا این است که انسان از خدا بخواهد تا در تمام امورات زندگی به عهد خود وفادار باشد و اگر قولی داد پای آن بماند.

موسوی با بیان اینکه گاهی انسان به زبان حرف‌های خوبی را در جهت رضایت خداوند جاری می‌کند، اما در قلب اثری از آن نیست و حرف و عمل او با هم تناقض دارد، ادامه داد: به‌معنای دیگر گاهی آنچه بر زبان جاری می‌شود با قلب انسان تطابق ندارد و این امر نوعی ضعف شخصیتی است، لذا از خداوند بخواهیم کلمات لسانی ما پایگاه قلبی داشته و حرف و عمل یکی باشد.

مدرس حوزه علمیه لرستان با یادآوری اینکه مولای متقیان از خداوند طلب می‌کند دیدن و شنیدن‌ها در جهت رضای او باشد، گفت: خداوند از خیانت و صداقت چشم و گوش انسان آگاه است، لذا باید از خداوند بخواهد شنیدن و شنیدن او در جهت رضای او باشد.

وی با یادآوری اینکه طلب مغفرت از کلمات لغو و بیهوده‌ای که هیچ فایده‌ دنیوی و اخروی در آن نیست از دیگر مواردی است که در این خطبه به آن اشاره شده است، بیان کرد: نتیجه لغویات و کلمات بیهوده، مکدر شدن جان و سبب تضییع عمر انسان است و در مقابل کنترل زبان سبب نورانیت دل است.

موسوی با تأکید بر اینکه انسان باید از امیال درونی و شهواتی که انسان را به سمت ذلت می‌کشاند، طلب رحمت و مغفرت کند، گفت: این نکته ضروری است که باید بدانیم که امام علی(ع)، معصوم و ولی خداست و طلب مغفرت الهی وی، جنبه تعلیمی دارد.