داستان‌نویسی مهم‌ترین ابزار هنری برای انتقال و ترویج آموزه‌های وحیانی قرآن است
کد خبر: 4209714
تاریخ انتشار : ۲۵ فروردين ۱۴۰۳ - ۰۶:۰۸
قرآن‌پژوه آفریقایی در گفت‌وگو با ایکنا:

داستان‌نویسی مهم‌ترین ابزار هنری برای انتقال و ترویج آموزه‌های وحیانی قرآن است

پژوهشگر قرآنی از کشور آفریقایی گینه بیسائو تأکید کرد: قرآن کریم خود با قصص انبیاء پیام‌های وحیانی را به زیبایی برای بشر یادآوری می‌کند پس داستان‌نویسی مهم‌ترین ابزار هنری برای انتقال و ترویج آموزه‌های وحیانی قرآن است.

«موسی دبو» از گینه بیسائو، پژوهشگر قرآنی و دانشجوی دکترای مدیریت و قرآن از جامعة المصطفی(ص) العالمیة، در گفت‌وگو با ایکنا با اشاره به اینکه نخستین بار است از نمایشگاه بین‌المللی قرآن بازدید کرده است، گفت: من برای شرکت در یک نشست بین‌المللی قرآنی به این نمایشگاه آمده‌ام و علاقه زیادی به قرآن دارم. حافظ کل قرآن هستم و در رشته مدیریت و قرآن تحصیل می‌کنم و به دلیل علاقه شدید به قرآن کریم، در تمام محافل قرآنی فعالیت دارم.
 
وی با اشاره به اینکه برای قرآن کریم اهمیت بسیاری قائل است، اظهار کرد که هم حافظ کل قرآن است و هم قاری قرآن، و در کشور گینه بیسائو نیز به آموزش قرآن به کودکان و نوجوانان در مدارس و آموزشگاه‌های قرآن مشغول است.
 
موسی دبو درباره فعالیت‌های قرآنی ایران گفت: به نظر من برپایی رویدادهایی چون نمایشگاه بین‌المللی قرآن ایران در سطح جهان کم‌نظیر است و الحمدلله مردم ایران در برپایی اینگونه رویدادها بی‌نظیرند.
 

فعالیت‌های قرآنی کم‌نظیر در جمهوری اسلامی ایران 

 
وی افزود: ما به کشورهای مختلف سفر کرده و فعالیت مردم آن کشورها را در زمینه قرآنی مشاهده کرده‌ایم. همچنین در نمایشگاه‌های عربستان در شهرهای مدینه منوره و مکه مکرمه شرکت کرده‌ایم اما فعالیت‌های قرآنی و اهمیت مردم به قرآن کریم در هیچ کشوری مانند ایران نیست و مردم ایران در این زمینه حقاً و انصافاً بی‌نظیر هستند.
 
این پژوهشگر آفریقایی در خصوص نقش فعالیت‌های هنری برای ترویج قرآن و پیام اسلام و اینکه برگزاری رویدادی چون نمایشگاه قرآن تا چه حد می‌تواند در ترویج این پیام تأثیر داشته باشد، توضیح داد: مردم جهان نخواهند توانست از ظلم و استکبار نجات پیدا کنند مگر اینکه به قرآن بازگردند. این راهی که از طریق برگزاری نمایشگاه قرآن برای مردم باز شده است، مردم از این راه می‌توانند به قرآن بازگردند چرا که به فرموده خداوند متعال، قرآن «تبیاناً لکلِّ شیءٍ» است.
 
وی ادامه داد: ما اگر می‌خواهیم مانند پیامبر اکرم(ص) مردم را از ظلم و ستم و استکبار نجات دهیم، چنانکه خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «وَكُنْتُمْ عَلَى شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا» (و بر كنار پرتگاه آتش بوديد كه شما را از آن رهانيد) (سوره آل عمران/ 103) باید آنان را به قرآن بازگردانیم. در زمان پیامبر(ص) نیز مردم رفته رفته به سمت هلاک می‌رفتند لذا پیامبر اکرم(ص) مبعوث شدند تا همه مردم را نجات دهند.
 
حیات واقعی، زندگی کردن با اهل بیت‌ علیهم السلام است
دبو با اشاره به ظلم و استکباری که در کل جهان وجود دارد گفت: ما به تدریج به جایی می‌رسیم که کسی به دیگری رحم نمی‌کند و انسانیت انسان‌ها تبدیل به حیوانیت می‌شود. لذا وقتی شبیه حیوانات شویم، به سمت هلاکت حرکت می‌کنیم. چون از صورت انسان خارج شده و سیرت حیوانات را به خود می‌گیریم. به همین دلیل است که اهمیت دادن به قرآن و آموزه‌های قرآنی قلب مردم را احیا و مردم را زنده می‌کند و مردم از شکل حیوانی خود فرار کرده و به حقیقت انسانی روی می‌آورند و به انسان کامل تبدیل می‌شوند در نتیجه به یکدیگر نیز رحم می‌کنند.
 
وی در زمینه میزان موفقیت هنرمندان مسلمان در ترویج فعالیت‌های قرآنی بیان کرد: نمی‌گوییم هنرمندان کاملاً موفق عمل کرده‌اند اما الحمدلله تا حدودی به موفقیت دست یافته‌اند و با پنجره‌هایی که به روی مردم گشوده‌اند، مردم توانسته‌اند راه نجات را پیدا کنند؛ و اگر این کار را ادامه دهند موفقیت خوبی به دست خواهند آورد.
 

داستان‌نویسی؛ مهمترین ابزار انتقال آموزه‌های وحیانی قرآن 

 
این پژوهشگر قرآنی در پاسخ به این ‌سؤال که کشورهای مختلفی مانند عربستان سعودی، ترکیه، مالزی هرکدام از زبان هنر برای انتقال پیام اسلام بهره می‌برند، در کدام رشته هنری (کتابت قرآن، ترجمه قرآن، داستان‌نویسی، فیلمسازی قرآنی و ...) بهتر می‌توان برای رسالت ترویج آموزه‌های قرآنی از زبان هنر بهره‌برداری کرد گفت: به نظر من داستان‌نویسی اهمیت بیشتری دارد، زیرا خود قرآن به گونه‌ای با داستان مسائل مختلف را بیان کرده و قصص انبیاء و اتفاقات مختلف را آورده است، چه اتفاقات خوب و چه اتفاقات بد؛ ممکن است مردم داستان‌های قرآنی را فراموش کرده باشند لذا ما آن داستان‌ها را برای مردم بازگو می‌کنیم تا برای آنها یادآوری شده باشد، مخصوصاً سیره اهل بیت(علیهم السلام).
 
وی ادامه داد: به همین دلیل می‌گوییم که ماه رمضان در کشور ایران با ماه رمضان در سایر کشورهای اسلامی فرق می‌کند زیرا مردم ایران در ماه رمضان به یاد حضرت علی(ع)، حضرت فاطمه(س)، امام حسن و امام حسین(علیهما السلام) و تمام اهل بیت(ع) هستند و حتی بچه‌های کوچک در ماه رمضان اتفاقاتی را که برای اهل بیت(ع) افتاده است، یادآوری می‌کنند. لذا یادآوری این داستان‌ها عقل و وجدان انسان را زنده نگه می‌دارد.
 
موسی دبو تأکید کرد: ماندن در این جهان بدون زندگی حقیقی فایده‌ای ندارد. حیاتی که خداوند در آیه «وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا» (سوره مائده/ 32) بیان فرموده، حقیقت حیات است نه صِرف زنده بودن که در جهان شاهد آن هستیم. زندگی بدون اهل بیت(ع) حیات حقیقی نیست. حقیقت زندگی، یعنی زندگی کردن با عترت و مردم ایران به این سمت رفته‌اند به همین دلیل روز به روز در حال پیشرفت هستند.
 
وی در پایان تصریح کرد: پیشرفت ایران ثانیه‌ای است و هر ثانیه بالاتر می‌رود چرا که دل مردم ایران مرتبط با قلب اهل بیت(ع) است و اهل بیت نیز مثل قرآن هستند و تا روز قیامت زنده خواهند بود.

حیات واقعی، زندگی کردن با اهل بیت‌ علیهم السلام است

انتهای پیام
captcha