به گزارش ایکنا، ماه رمضان ماهی است که مؤمنان سر بر آستان دوست میگذارند و طعم عبودیت را به جای طعام و لذایذ دنیایی در صیام میچشند. یکی از جلوههای این ماه میهمانی، نغمه آسمانی اذان است که به ویژه در سحرگاهان و هنگام مغرب بندگان خدا را صدا زده و به موعد روزهداری و افطار ندا میدهد.
صدای ملکوتی اذان، قرنها با جان مردم ایران آمیخته است؛ به ویژه در سده اخیر صدای اذان بزرگانی از جمله مرحوم مؤذنزادهاردبیلی، مرحوم آقاتی و مرحوم حسین صبحدل به گوش همه ما آشناست. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، اذان اساتید و قرآنیان خوشخوان کشور ثبت و ضبط شد. ایکنا درصدد است که در پی گفتوگو با برخی از اساتید و پیشکسوتان این عرصه، یاد و خاطره این عزیزان و زحمات تمامی دستاندرکارانی را که برای تولید و ضبط آثار فاخر در حوزه اذان همت گماردند، گرامی دارد.
حسینعلی شریف، پیشکسوت قرآنی کشور، که اذان وی به عنوان یکی از اذانهای مصوب شورای عالی قرآن در صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران پخش میشود، با اشاره به نکاتی در رابطه با موضوع اذان، اظهار کرد: اذان بنده سال 59 ضبط شد که این اذان را در مقام حجاز اجرا کردم.
وی ادامه داد: به همراه چند تن از قاریان قرآن در سالهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی برای تلاوت به رادیو میرفتیم که یک روز به جای اینکه ضبط تلاوت داشته باشیم، مسئولان به ما گفتند که برنامه امروز این است که شما اذان بگویید و آن را ضبط کنیم. مسئول این برنامه نیز استاد مصطفی صدرزاده بودند. گفتم که اجازه دهید تا من برای ضبط اذان چند روزی تمرین کنم. آقای صدرزاده گفتند که لازم نیست. شما اول دو تا الله اکبر بگو. اگر خوب بود، اذان را ضبط میکنیم؛ چراکه در حال حاضر نیاز به اذان برای پخش از صدا و سیما داریم. بنده نیز از ایشان تبعیت کردم و به همراه یکدیگر به استودیو رفتیم و پس از اینکه من دو تا الله اکبر گفتم، آقای صدرزاده آن را پسندیدند و گفتند که خوب است. پس از چند روز نیز متوجه شدم این اذان پخش میشود. البته ایشان نیز، که تبحر خاصی در تجوید و صوت و لحن دارند، کمک فراوانی به من کردند.
پیشکسوت قرآنی ادامه داد: چند سال بعد، ماه مبارک رمضان سال 67 میهمان آیتالله العظمی خامنهای بودیم که البته آن زمان ایشان سمت ریاستجمهوری را برعهده داشتند. آقای صدرزاده در این جلسه به من گفتند که آیتالله خامنهای با شما کار دارند. سپس، خدمت حضرت آقا حاضر شدم و ایشان از بنده سؤال کردند که آقای شریف، این اذان برای شماست؟ من به شوخی گفتم تقصیر من نیست. تقصیر آقای صدرزاده است! حضرت آقا اذان را تحسین کردند و فرمودند که آیا این اذان را از کسی تقلید کردید؟ گفتم خیر. این اذان را فیالبداهه خواندم. حضرت آقا فرمودند من در مورد اذان شما با یک متخصص موسیقی صحبت کردم و گفتند این اذان در دستگاه همایون یا همان حجاز خوانده شده که این سبک و سیاق در سالهای بسیار دور نیز در مدینه شنیده شده است. حضرت آقا به آن فرد موسیقیدان گفته بودند که آقای شریف که آن زمان نبود، پس چطور توانسته این اذان را بگوید؟ آن شخص در جواب حضرت آقا گفته بود به احتمال زیاد این اذان از موسیقی فیلم الرساله گرفته شده است.
شریف گفت: بعد از این قضیه، اذان خود را با موسیقی فیلم الرساله تطبیق دادم و متوجه شدم که سخن آن استاد موسیقی صحیح بود. تصورم این است که موسیقی فیلم محمد رسولالله(ص) از قبل در ذهنم بود. به یاد دارم که پس از آن در ماه رمضان، روزی شبکه قرآن سیما را مشاهده میکردم که استاد عباس سلیمی، مجری برنامه، از مصطفی عقاد، کارگردان فیلم الرساله(محمدرسول الله)، راجع به موسیقی این فیلم بهیادماندنی سؤال کردند. این کارگردان مشهور اظهار کرد که برای اینکه بتواند حال و هوای فیلم را از زمان پیامبر(ص) به دست آورد، آهنگساز خود را به مدینه برده و او برای دستیابی به حال و هوای آهنگ خود مدت زیادی را در مدینه زندگی کرده بود که این موضوع برای من جالب بود.
پیشکسوت قرآنی کشور افزود: به یاد دارم که برای سرود «خمینی ای امام»، که بنده نیز عضو گروه آن بودم، در حال تمرین بودیم تا این سرود را در هنگام ورود امام(ره) به میهن اجرا کنیم. یکی از روزهای تمرین که بچههای گروه خسته شدند، مسئولان برای رفع خستگی ما فیلم محمد رسولالله(ص) را، که حتی هنوز دوبله نشده بود، نمایش دادند. به احتمال فراوان موسیقی این فیلم در همان زمان در ذهن من جای گرفت و بعدها در قلب اذانی بروز کرد.
وی با بیان اینکه البته این اذان متعلق به بنده نبوده و به مدد الهی و کمک معصومین(ع) بر زبان من جاری شد، تصریح کرد: برخی از دوستان از بنده سؤال کردند که چطور شد این اذان به ذهن شما رسید و آن را اینگونه گفتید؟ گفتم که در ارائه این اذان، دو مورد به من کمک کرد. اول اینکه قاری قرآن بودم. دوم اینکه از زمان طفولیت و نوجوانی به فرمایش مادر در حیاط منزلمان اذان میگفتم.
شریف بیان کرد: به یاد دارم در زمان کودکی و نوجوانی که به همراه برادرانم برای گفتن اذان به حیاط میرفتیم، برخی اوقات صدای اذانها که با هم میپیچید، مرحوم پدر که خود نیز اذان میگفتند و صدای زیبایی داشتند، عصبانی میشدند و به ما میگفتند که یکی دو نفر از شما به بالای بام رفته و از آنجا اذان بگویید که این خاطره شیرین در ذهنم ماندگار است.
پیشکسوت قرآنی کشور در پایان سخنان خود خطاب به نوجوانان و جوانان عزیز به آنان توصیه کرد که برای اینکه بتوانند اذانهای خوب و ماندگاری را ارائه دهند، از سنین پایین در خانه، مدرسه و مسجد محل خود اذان بگویند تا بتوانند با استفاده از تجربیاتشان، اذانهای خوب و تأثیرگذاری را در آینده ارائه دهند.
اذان حسینعلی شریف، پیشکسوت قرآنی، در ذیل قابل شنیدن است.
انتهای پیام