به گزارش ایکنا از لرستان، آیتالله سیداحمد میرعمادی، نماینده ولیفقیه در استان و امام جمعه خرمآباد در سلسله مباحثی بعا نوان «درسهایی از نهجالبلاغه» عنوان داشته است: امام علی(ع) در بخشی از نامه 31 خود در نهجالبلاغه خطاب به فرزندش امام حسنمجتبی(ع) میفرماید: «وَ اَمِتهُ بِالزَّهَادَه؛ دل را با زهد بمیران» ابن ابیالحدید، شارح بزرگ معتزلی، ذیل این قسمت مینویسد: «منظور از زنده کردن دل این است که انگیزههای طاعت را در آن زنده کنیم و منظور از میراندن دل، آن است که شهوات آنرا بمیرانیم و سرچشمههایش را بخشکانیم».
درباره زهد، سخن فراوان است، اما کوتاه سخن آنکه: زهد این است که انسان، میل و رغبت خود را به لذایذ، سرگرمیها، تعلقات دنیا، کم کند، به حداقل راضی باشد و از حرص و طمع بپرهیزد.
نفسِ آدمی اگر آزاد گذاشته شود با انواع وسوسهها و جاذبهها، بیدار و پُرقدرت به فعالیتهای ویرانگر میپردازد و دنیا را برای انسان، خانه جاودانه جلوه میدهد.اما اگر با زهد و پرواپیشگی، همراه شود، حیات طیبه مییابد.
پس وظیفه هر کس که در مسیر تکامل گام میگذارد آن است که خود را به «زهد»؛ آرایش دهد تا بدین وسیله بتواند هوای نفسانی را در خود بمیراند.
انتهای پیام