معلمی شغل نیست؛ یک هنر است که با لطافت روح انسان را در باغ علم و دانش صیقل داده و با زدودن جهل و کاشتن تخم دانایی مسیری زیبا برای آینده او میسازد و معلم قرآن ناجی است که دست ما را محکم میگیرد و در تاریکیها نور خدا میافکند و ما را از گمراهی خارج و به ساحل امن میرساند.
بهمناسبت فرا رسیدن هفته گرامیداشت مقام معلم خبرنگار ایکنا از لرستان با معصومه حسینی، دانشجوی دکترای زبان و ادبیات عرب و مربی پرورشی دبیرستان بهشت آیین و کانون آزادگان خرمآباد به گفتوگو پرداخته است که در ادامه میخوانیم:
این معلم قرآن با اشاره به اینکه در زمینه قرائت ترتیل و تحقیق فعالیت دارد و در مسابقات قرآن کریم دانشجویی، خانوادههای سپاه و دانشآموزی در مرحله شهرستانی، استانی و کشوری طی سالهای متوالی به رتبههای برتر دست یافته است، گفت: از همان دوره کودکی علاقهمند به قرآن شدم و برای حفظ سورههای کوتاه جزء 30 قرآن کریم اقدام کردم و بعد از آن در سنین نوجوانی و جوانی فعالیت خود در بخش قرائت ترتیل و تحقیق را آغاز کردم.
این بانوی قرآنی از خواهرش بهعنوان نخستین مشوق خود برای ورورد به عرصه قرآن یاد کرد و ادامه داد: در این مسیر از محضر اساتیدی از جمله علی نظری، میرزایی الحسینی، علی فتحالهی، مهتاب عیدی و همکاران و اساتید قرآنی بزرگواری همچون امین رسولی، سوسن سپهوند، بهاره امیدزاده، زهرا حسنوند بهرهمند شدم.
حسینی اضافه کرد: در یک خانواده مذهبی رشد کردم و نحوه تربیت مادرم به اینصورت بود که خودش اعمال و عبادات را انجام میداد اما هیچ اجباری برایم وجود نداشت و این نوع برخوردش ایجاد انگیزه کرد و بذر معنویت را در وجودم پاشیده و سبب شد که با اختیار خود و نه از روی اجبار به سمت عبادات و اعمالی مانند نماز خواندن، روزه گرفتن، قرائت قرآن و رعایت حجاب سوق پیدا کنم.
این معلم لرستانی در رابطه با نقش معلم در رشد معنوی و تربیت دانشآموزان، اظهار کرد: یک معلم برای اینکه بتواند فرایند آموزش را به درستی اجرا کند اول باید نسبت به خودسازی خودش اقدام کند برای نمونه عنصر ادب، قدردانی از دیگران و غنیمت شمردن فرصتها را در وجود خود نهادینه سازد و به تبع آن خواهد توانست بر روی دانشآموزان و مخاطبانش نیز تأثیرگذار باشد.
وی با اشاره به اینکه یک معلم باید بتواند با دانشآموزان، همکاران و فرزندانش تعامل داشته باشد و با رفتار و کردارش روی افق دید وسیع دانشآموزان کار کند، ادامه داد: یک معلم باید خودش مشتاق به کار خیر باشد و در وهله اول خودش شیرینی عبادت، کار خیر و حسنه را بچشد تا بتواند شیرینی آنرا به متربی نیز بچشاند.
این بانوی قرآنی که متولد سال 1367 است و مقالاتی با موضوعات «نقد و بررسی ترجمهای قرآنی با رویکرد ادبی آواها و القاها در سوره شریفه الزلزله»، «بررسی رابطه بینامتنی قرآن و نهجالبلاغه»، «بررسی رابطه بینامتنی قرآن و صحیفه فاطمی»، «تجلی ابعاد شخصیتی رسول اکرم(ص) در کلام اهلبیت(ع) و «مطالعه تطبیقی ماهیت تعلیم و تربیت در آثار ملاصدرا و مولانا» (با همکاری مجید حسینی) را به رشته تحریر درآورده است، با یادآوری اینکه یک مربی و معلم باید متخلق به فرهنگ و رفتار قرآنی باشد، خودش با قرآن مأنوس و نسبت به قرآن انس و الفت داشته باشد، افزود: برای اینکه قرآن در انسان تأثیر داشته باشد در مرحله اول باید خودمان را مخاطب آیات قرار دهیم وقتی در قرآن صحبت از آسیه همسر فرعون میشود با خود بیاندیشیم که سهم من از آسیه بودن چهقدر است و یا وقتی صحبت از بهشت یا جهنم میشود خود را مخاطب قرار دهیم و اگر چنین شد قرآن تأثیر خود بر انسان را میگذارد.
وی با بیان اینکه امامان و ائمهاطهار(ع) قرآن ناطق هستند و در زمان ما که امام زمان(عج) غائب است قرآن کریم بهعنوان قرآن صامت در مهجوریت قرار دارد، گفت: ما باید تلاش خود برای پیوند دادن مردم با امام زمان(عج) را بهکار بگیریم که در این بین قاریان و حافظان نقش مهمی دارند و باید تمرکز و اهتمام خود را روی بحث مهدویت و تببین و شناخت جایگاه مهدویت و رسیدن به امر شیرین فرج قطب عالم امکان، بگذارند.
انتهای پیام