شناخت راه‌های پُرسنگلاخ مسیر تکامل

به گزارش ایکنا از لرستان، آیت‌الله سیداحمد میرعمادی، نماینده ولی‌فقیه در استان و امام جمعه خرم‌آباد در سلسله مباحثی تحت عنوان «درس‌هایی از نهج‌البلاغه» عنوان داشته است: امام علی(ع) در وصیت خود به فرزندش امام حسن‌مجتبی(ع) جوان را هشدار می‌دهد که؛ «وَ رَهینَهِ الاَیَّامِ ، وَ رَمِیَّهِ المَصَائِبِ؛ در گرو حوادث روزگار و آماج تیر مصیبت‌ها» زندگی، جاده صاف و همواری نیست، پستی‌ها و بلندی‌های فراوانی دارد. با این هشدار، باید خود را آماده کند و ناملایمات را به‌خوبی تحمل نماید و از همین راه پُرسنگلاخ، مسیر تکامل معنوی را طی کند.

انسان، گروگان روزگار است

انسان، گروگان روزگار است و تیرهای حادثه‌اش از جوانب مختلف، او را نشانه رفته‌اند.درست است که آدمی، مختار است، اما همین اختیار او، در محاصره حوادثِ جبری روزگار است؛ گویی‌که ما فقط اختیار داریم که از میان عوامل جبری، اراده و اختیار خود را نشان دهیم.
حوادث و مصیبت‌ها بر ما فرو می‌ریزند و باید هوشیار باشیم که از یک‌سو، با دست‌های خود، این تیرها را بر پشت و پهلوی خود فرو نبریم و از دیگر سو، بدانیم که آزمایش الهی در کار است.
جهان، سرای امتحان و آزمایش است و ابزار این امتحان هم حوادث‌اند.انسان در کوره حادثه‌ها آبدیده می‌شود و روح او چون فولادی سخت، ضربه های حادثه را به‌راحتی تحمل می‌کند.«وَ عَبدِ الدُّنیَا وَ تَاجِرِ الغُرُورِ؛ بنده دنیا، تاجر غرور».

انسان اگر با تعالیم الهی همراه نشود و رفتار و کردار او، جهت متعالی نیابد، بی‌تردید، بنده دنیا خواهد بود، چراکه در وجودش، نیروهای فراوانی فعال هستند تا او را از چهارچوبه همین غرایز مادی بیرون نبرند و به بندگی و یرسپردگی دنیا، فراخوانند.
ویژگی کسانی‌که بنده دنیا شده‌اند بسیار روشن است: خواب و خوراک و خشم و شهوت.حتی افرادی‌که به ظاهر، اسلام آورده‌اند ولی دستورهای آن در اعمال و جوارح‌شان، جاری نشده، از بندگی دنیا، جدا نشده‌اند و دین، فقط بر زبان‌شان جاری است؛ چنان‌که امام حسین(ع) فرمود: «اِنَّ النّاسَ عَبيدُ الدُّنْيا وَ الدِّينُ لَعْقٌ عَلى اَلْسِنَتِهِمْ؛ مردم، بندگان دنیا هستند و دین، لقلقه زبان‌شان است».
وقتی کسی بنده دنیا شد، خرید و فروش و تجارت او همین متاع دنیوی است که «متاع غرور» است.اما تجارت سودمند و نجات‌بخش ازآنِ مومنان است که به خدا و رسول، ایمان آورده و در راه خدا جهاد می‌کنند.هر تلاشی که خارج از مقتضای ایمان و جهاد فی‌سبیل الله باشد تجارت غرور و سوداگریِ فریب. این تجارت هلاکت‌زا و غرورآفرین، می‌تواند در همه زمینه‌های زندگی فردی و اجتماعی باشد؛ حتی اگر علم و دانش هم با انگیزه دنیوی باشد، در همین حیطه است.

انتهای پیام