تجربه مائده حواریون

حجت‌الاسلام علیرضا قبادی، جامعه‌شناس و کارشناس دین، به مناسبت ماه مبارک رمضان سلسله یادداشت‌هایی را با محور «دینداری در قرآن» نوشته که هر روز از رسانه ایکنا منتشر می‌شود. مشروح چهارمین یادداشت را در ادامه می‌خوانید؛

«پیشاپیش در آغاز اولین شب جمعه ماه مبارک رمضان، همچنین آخرین پنج‌شنبه سال که رسم نیکو و دیرین در این سرزمین است، برای اهل قبور، طلب سرور و شادمانی کنیم، آنگونه که حضرت محمد(ص) برای همه آنان دعا می‌کردند که: اللهم ادخل علی اهل القبور، السرور.

بی‌تردید یکی از تجربه‌های جذاب و شگفت‌انگیز در قرآن کریم، تجربه دینی و شهود معنوی حضرت عیسی(ع) و یاران او (حواریون) در قرآن کریم است. تجربه‌ای که در این گفتار بدان اشاره می‌شود، به آیات ۱۱۱-۱۱۵ سوره پنجم قرآن کریم مستند است.

چنانچه استحضار دارید، سوره پنجم قرآن کریم نیر مائده نام دارد. در آغاز دو واژه، مائده و حواریون را معنا می‌کنیم. «مائِده» در لغت، هم به سفره و هم به غذائى که در آن قرار دارد، گفته می‌شود. حواریون، جمع حَـواری، به معنی یارِان برگزیده است. این عنوان برای دوازده نفر از یاران و شاگردان ویژهه حضرت عیسی(ع) بکار رفته است.

تجربه دینی در این آیات را در دو گفتار تقدیم می‌داریم. در گفتار حاضر اصل تجربه را با توجه به آیات مزبور روایت می‌کنیم و در گفتار دیگر به شرح و نکات آن می‌پردازیم.

تجربه و شهود حواریون به اختصار چنین است: حواریون به حضرت عیسی گفتند: آیا پروردگار تو مى‌تواند، غذایى از آسمان براى ما بفرستد؟ حضرت به آنان گفت: اگر ایمان دارید، از خدا بترسید. حواریون گفتند، ما مى‌خواهیم از این مائده بخوریم و در قلب ما اطمینان و آرامش پیدا شود؛ و بدانیم آنچه به ما گفته‌ای راست بوده و بتوانیم بر آن گواه باشیم. حضرت عیسی خواسته آن‌ها را به پیشگاه پروردگار چنین عرض کرد: خداوندا، پروردگار ما، بر ما، مائده‌اى از آسمان بفرست! که عیدى (جشنی) براى پیشگامان و آیندگان ما باشد و نشانی از تو شود و به ما روزى ده که تو بهترین روزى دهندگانی. خداوند، دعای حضرت عیسی(ع) که انعکاس تقاضای حواریون بود را چنین اجابت کرد: من فرو فرستنده مائده بر شما هستم، پس هر که بعد از آن، راه کفر پوید او را چنان عذابی کنم که احدى از جهانیان را چنین مجازات نکرده باشم».