شهیدی که امام خمینی(ره) را الگوی زندگیش قرار داد

به گزارش ایکنا از لرستان، شهید رحیم دهقانی از شهدای کارگر لرستانی در سوم مهرماه سال 1368 در روستای هرو از توابع شهرستان خرم‎آباد به دنیا آمد.

پدرش کریم و مادرش سلطان نام داشت، رحیم از نعمت خواندن و نوشتن محروم بود و به شغل کارگری روی آورد و سال 1335 ازدواج کرد و صاحب یک پسر و شش دختر شد.

هجدهم اسفندماه سال 1363 در بمباران هوایی خرم‎آباد بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و پیکر مطهر وی را در روستای ده‌سفید از توابع شهرستان خرم‌آباد به خاک سپردند.

همسر شهید رحیم دهقانی در وصف این شهید، گفت: «رحیم تک فرزند بود و همیشه در کارهای کشاورزی کمک‌رسان پدرش بود، پدر و مادر رحیم همیشه راهنمای پسرشان بودند که راه راست را برود او را با ائمه آشنا می‎کردند بچه‌های محله آنها نیز اکثراً در خانواده‌های مذهبی بزرگ شده بودند.

دوران طاغوت بود بچه‌ها نمی‌توانستند آزادانه افکار خود را به دیگران انتقال دهند ماموران ساواک همیشه در پی بهانه‌جویی بودند تا از کسی چیزی ببینند و او را دستگیر کنند. پدر رحیم نیز در تظاهرات، به دست نیروهای ساواک دستگیر شد و به دست آنها شهید شد.

رحیم همیشه سعی می‌کرد بعد از پدرش عقایدش پایمال نشود با بچه‌های محل، جلسه‌های پنهانی برگزار می‌کردند و اعلامیه‌های امام را شبانه داخل خانه مردم می‌انداختند و در تظاهرات‌هایی که برپا می‎شد، شرکت داشت.

شهید رحیم دهقانی در همان زمان طاغوت ازدواج کرد و صاحب هفت فرزند شد، زمانی که انقلاب اسلامی با تلاش‌های امام خمینی(ره) به پیروزی رسید وی خیلی خوشحال شد و خدا را شکر کرد؛ علاقه خاصی به امام داشت و امام خمینی(ره) را الگویی نمونه برای زندگی خود قرار داد.

بعد از پیروزی انقلاب وی به همراه خانواده به شهر خرم‎آباد آمد و فرزندانش را که به سن مدرسه رسیده بودند در مدرسه ثبت‌نام کرد یک روز که اعلام کردند احتمال بمباران هوایی وجود دارد و هر کسی پناهی برای خانواده‌اش پیدا کند، وی نیز همسر خود و دخترانش را به خانه خواهرش فرستاد ولی چون پسرش مدرسه داشت و او را تعطیل نکرده بودند، به خانه برادرش در اسدآبادی رفت و فردای آن روز پسرش را به مدرسه برد در راه برگشت بر اثر بمباران هوایی دشمن به محله اسدآبادی در سال 1363 به شهادت رسید.

بیشتر بخوانید:

• اشک‌های شهیدی که زینت‌بخش مجالس دعا بود

• شهیدی که برای نجات یک پیرمرد به دل آتش زد

• شهیدی که اجازه نداد پیکر دیده‌بان جا بماند

• نگاهی به زندگی‌نامه شهید «محسن جانی‌پور»

• نوجوانی که آرزوی شهادت داشت

شهید محمدرضا سپهوند هفتم دی‌ماه سال 1338 در شهر خرم‎آباد دیده به جهان گشود. پدرش سوخته‌زاد کشاورز بود و مادرش خانم‌ سلطان نام داشت، محمدرضا تا پایان دوره متوسطه در رشته ادبیات درس خواند و دیپلم گرفت.

سرباز ارتش بود و نهم دی‌ماه سال 1357 در نوسود توسط نیروهای رژیم شاهنشاهی، بر اثر اصابت گلوله به سر و صورت شهید شد و پیکر مطهر وی را در زادگاهش شهر خرم‎آباد به خاک سپردند.

شهید مراد سپهوند هشتم خردادماه سال 1332 در روستای چغلوندی از توابع شهرستان خرم‌آباد به دنیا آمد، پدرش باون‌علی و مادرش گلپره نام داشت، مراد خواندن و نوشتن نمی‎دانست کارگر بود و از سوی بسیج در جبهه حضور یافت.

پانزدهم آذرماه سال 1361 با سمت تک تیرانداز در ابوغریب خدمت می‎کرد که بر اثر اصابت ترکش نیروهای عراقی به سرش، شهید شد و پیکر مطهرش را در چغلوندی به خاک سپردند.

برادر شهید مراد سپهوند در بیان خاطره‌ای از شهید گفت: «در سن کودکی پدر و مادر خود را از دست دادیم و هر دو یتیم شدیم هر دوی ما تحت سرپرستی برادر بزرگ‌ترمان عزیز سپهوند بودیم؛ تا زمانی‎که به سن بلوغ رسیدیم و بزرگ شدیم و از طریق کارگری و این طرف و آن طرف رزق و روزی به دست می‎آوردیم.

شهید مراد سپهوند، در تظاهرات‌ها به صورت مرتب شرکت می‌کرد در زمان تظاهرات در میدان آزادی وی کتانی به پا داشت جلویش را گرفتند در آن زمان کسانی که کتانی به پا داشتند جز تظاهرات‌کنندگان بودند و آنها را دستگیر می‌کردند فردی به نام جهان‌پناه او را دستگیر کرد و بسیار کتک زد و آزار و اذیت کرد، بعد از مدتی او را آزاد کردند.

بعد از اینکه انقلاب آغاز شد و شکل گرفت وارد بسیج شد بدون اینکه از این راه، درآمدی به دست آورد برای بسیج فعالیت می‌کرد و در پادگان حمزه فعالیت داشت، بچه‌های قدیمی سپاه هم می‌دانند که او به خاطر عشقی که به انقلاب داشت و عشقی که به لباس بسیجی داشت، همیشه شب و روز بدون درآمد در پادگان خدمت می‌کرد در پادگان حمزه هم اقامت داشت و کار می‌کرد.

وی تا زمانی که شهید شد؛ حتی حقوق هم نگرفت حتی زمانی که در حمله رمضان هم در جبهه بود، حقوقی نگرفت زمانی که در بیمارستان عشایر، به طرفداری از بچه‌های سپاه با چند نفر دعوا کرده بود سر دو تن از آنها را شکسته بود و زمانی که از او بازجویی کرده بودند، گفته بود: من به خاطر علاقه‌ای که به لباس بسیجی دارم و علاقه‌ای که به سپاه و بچه‌های سپاه دارم از ایشان حمایت کردم و اصلاً ناراحت نیستم».

شهید شاه‌کرم فلاحت‌کار پنجم خردادماه سال 1333 در روستای کرگانه از توابع شهرستان خرم‎آباد به دنیا آمد. پدرش الله‌‎‌رحم کارگر بود و مادرش طاهره نام داشت، شاه‌کرم تا پایان دوره ابتدایی درس خواند، کارگر بود و سال 1357 ازدواج کرد و صاحب سه دختر شد.

از سوی بسیج در جبهه حضور یافت؛ سی‎ام آذرماه سال 1366 در بانه بر اثر اصابت ترکش به کتف شهید شد و پیکر مطهر وی را در روستای پُل باباحسین از توابع شهرستان خرم‎آباد به خاک سپردند.

شهید مهرداد پاپی‎پور سی‎ام شهریورماه سال 1348 در روستای ‌ده‌پیر از توابع شهرستان خرم‎آباد به دنیا آمد، پدرش صیدبزرگ و مادرش قدم‌خیر نام داشت، مهرداد تا اول راهنمایی درس خواند، کارگر نجاری بود هجدهم اسفندماه سال 1363 در بمباران هوایی شهر خرم‎آباد بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و پیکر مطهر وی را در بهشت رضای شهر خرم‌آباد به خاک سپردند.

شهید سیدنادر جهانبخت سی‌ام شهریورماه سال 1352 در روستای معمولان از توابع شهرستان خرم‌آباد به دنیا آمد، پدرش سیدرضا در آموزش و پرورش کار می‌کرد و مادرش قدم‌خیر نام داشت.

سیدنادر تا چهارم متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند به عنوان سرباز نیروی انتظامی خدمت می‌کرد و 22 مردادماه سال 1373 در بانه بر اثر اصابت سهوی گلوله به گردن، شهید شد و پیکر مطهر وی را در گلزار شهدای بهشت رضای شهر خرم‌آباد به خاک سپردند.

شهید کامبیر حاتمی یکم فروردین‌ماه سال 1350 در شهرستان خرم‎آباد به دنیا آمد، پدرش حسین، قصاب بود و مادرش گلوتاج نام داشت، کامبیر تا پایان دوره راهنمایی درس خواند، او نیز قصاب بود و شانزدهم اسفندماه سال 1366 در بمباران هوایی در شهر خرم‎آباد بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و پیکر مطهرش را در بهش رضای شهر خرم‌آباد به خاک سپردند.