متخصص سلامت خانواده تبیین کرد:
اصول مواجه شدن با چالش کرونا در زمان خانه‌نشینی / والد آگاه باشیم / روشی برای نقاشی‌درمانی
یک متخصص سلامت خانواده با اشاره به ضرورت‌های خانه‌نشینی در مواقع بحران و شیوه صحیح برخورد با کودکان در این مواقع، گفت: باید سعی کنیم بحران کرونا را بزرگتر از چیزی که هست برای بچه‌ها ترسیم نکنیم؛ مشارکت دادن کودکان در فرایند ضد عفونی کردن خانه، ایجاد نشاط، نقاشی و موسیقی از راهکارهای حفظ سلامت خانواده در این ایام است.
معصومه حاتمی، روانشناس تربیتی و فوق تخصص سلامت خانواده در گفتوگو با ایکنا، با اشاره به ضرورت‌های خانه‌نشینی در مواقع بحران و شیوه صحیح برخورد با کودکان در این مواقع، گفت: این روز‌ها واژه کرونا را آنقدر شنیده‌ایم که حتی ما بزرگسالان را به هم ریخته است؛ در این میان آیا حواسم به کودکان هست؟ بحران‌ها بیشترین اثرات منفی را بر روی روان کودکان می‌گذارند و ضروری است که خانواده‌ها نکات ضروری مواجهه با کودکان در مقابل بحران‌ها را فرابگیرند.
وی افزود: اولین نکته‌ای که والدین باید به آن توجه کنند این است که یادشان باشد زمانی که ما بزرگسالان به عنوان والد مضطرب هستیم و استرس بالایی داریم، این امر تأثیر بسیار منفی بر روان بچه‌ها می‌گذارد و ضروری است که به خود و احساساتمان در خانه و برخورد با افراد خانواده توجه بیشتری کنیم. پدر‌ها و مادر‌ها توجه کنند که در این روز‌های پرتنش از گفتن جملات پر التهاب و منفی دوری کنند و با گفتن این جملات بچه‌ها را آشفته نکنند. بچه‌ها قابلیت بزرگ کردن هر چیز کوچکی را در ذهن دارند و با شنیدن این جملات در ذهنشان دنیایی از اتفاقات و خیال‌پردازی‌های ناگوار شکل می‌گیرد.
این روانشناس تربیتی ادامه داد: دومین نکته این است که اجازه بدهیم کودکانمان احساساتشان را ابراز کنند. به این معنی که کودک باید در مورد احساساتش حرف بزند و خود را تخلیه روانی کند. باید اجازه داشته باشد که به صراحت نگرانی‌اش را بیان کند. یا مثلاً بتواند به راحتی بگوید که شب‌ها نمی‌تواند بخوابد و یا از چیزی ترس دارد. ممکن است کودک شما تقاضا کند که شب‌ها می‌خواهد در کنار شما بخوابد؛ این موضوع اشکالی ندارد و والدین باید بدانند که در این شرایط او را پذیرش کنند، چراکه برای عبور از بحران گاهی بهتر است این اقدام را انجام دهیم.
این فوق تخصص سلامت خانواده اظهار کرد: نکته بعدی این است که از کودکان بخواهید احساساتشان را نقاشی کنند. برای مثال در این شرایط حس خودشان را در مورد کرونا نقاشی کنند و یا آن را بنویسند. اکثر کودکان حسشان منفی است، چراکه این ویروس در آن‌ها ترس ایجاد کرده و آن‌ها را دچار هراس کرده است. وقتی که کودک نقاشی‌اش را کشید و فرض کنید خود را در بستر بیماری طراحی کرد، والد باید این نقاشی را بپذیرد و آن را به طرف مثبت سوق بدهد. به این معنی که والد قسمت دوم نقاشی را طراحی کند. در این قسمت باید کودک خود را نقاشی کند که در حال فعالیت مثبت و شادی است. برای مثال در حال رفتن به مدرسه و یا در حال ورزش کردن است. بعد برای آن‌ها روشن کند که اگر در نقاشی گرفتار کرونا شده و یا در بستر بیماری است بعد از آن، چون نکات بهداشتی را رعایت کرده و تغذیه خوبی داشته به لطف خدای مهربان این ویروس را شکست داده است.
حاتمی با تأکید بر اینکه والدین میتوانند در ضدعفونی کردن منزل از بچه‌ها کمک بگیرند و در قالب یک بازی به آن‌ها نشان بدهند که به جنگ با کرونا می‌روند، گفت: والدین باید از کودکان بخواهند که اتاقشان را خودشان ضدعفونی کنند. اجازه بدهید با این بحران حتی به صورت مسئولیت‌پذیری کنار بیایند. یادمان باشد هر مقدار خانه‌های ما بی‌نشاط و بی‌روح باشد فرزندان آشفته‌تر خواهند شد و باید محیطی شاد را در خانه ایجاد کنیم. با موسیقی، ورزش و یا سرگرم کردن این محیط را فراهم کنیم و اجازه بدهیم فرزندانمان با لبخند از خواب بیدار شوند. نمایش فیلم‌های طنز و بیان قصه‌های مختلف و عبرتآموز و سرگرم کنند مانند قصص قرآنی بسیار برای این ایام مفید است.
این روانشناس تربیتی گفت: باید سعی کنیم در این ایام بحران کرونا را بزرگتر از چیزی که هست برای بچه‌ها ترسیم نکنیم. بحران‌ها گذرا هستند و ماندگار نیستند، اما اگر خدای ناکرده فرزند ما در بحران ذهنش آشفته شود، ممکن است این آشفتگی سالیان سال و تا بزرگسالی همراهش باشد؛ لذا باید سعی کنیم یک والد آگاه در این شرایط باشیم.
وی اظهار کرد: در پایان برای همه خانواده‌ها و تک‌تک مردم عزیز آرزوی سلامتی دارم و از همه سربازان سفیدپوش کشورم که در خط مقدم مبارزه با ویروس عجیب کرونا هستند صمیمانه تشکر می‌کنم. از همه مردم نیز درخواست می‌کنم از اخبار نادرست و شایعاتی که باعث خلل در بهداشت و سلامت روانی کشور دوری کنند و آن‌ها را انتشار ندهند و فقط به اطلاعیه‌های وزارت بهداشت و دستورات نکات بهداشتی آن‌ها توجه کنند تا به زودی از این بحران گذر کنیم.
