جمال شورجه:
اکران فیلم‌های خارجی، مروج فرهنگ غرب است
گروه هنر: یک کارگردان سینما گفت: از نگاه من نمایش فیلم‌های خارجی به صورت گسترده در سینماهای کشور، رواج دهنده فرهنگ غرب است.
جمال شورجه، کارگردان و تهیه‌کننده سینما در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) نظر خود را پیرامون اکران فیلم‌های خارجی این‌گونه اظهار کرد: به‌طور قطع با نمایش فیلم‌های خارجی مخالفم، چون نه ظرفیت نمایش این فیلم‌ها را داریم نه اینکه این اقدام به سود سینمای ملی ماست.
وی افزود: در ابتدا باید بگویم اکران محدود فیلم‌های خارجی در سینماهای ما انجام می‌شود برای همین این ادعا که نمایش فیلم‌های خارجی قرار است به صورت محدود باشد، درست نیست، بلکه توجیهی است که راه برای نمایش گسترده این دست فیلم‌ها به مرور باز می‌کند. مطلب دیگر اینکه ظرفیت تولید در کشور ما به بیش از 100 فیلم در سال است. این تعداد نیز بیش از ظرفیت سالن‌های ماست، پس در چنین شرایطی چگونه می‌توان انتظار داشت فیلم‌های خارجی در سینماهای کشورمان فرصتی برای نمایش پیدا کنند؟
این کارگردان ادامه داد: نمایش ندادن فیلم‌های خارجی در سینمای ایران به معنی نادیده گرفتن مخاطبان این دست فیلم‌ها نیست، چون همان‌گونه که گفتم به صورت محدود علاقه‌مندان این آثار، فیلم‌های مورد نظر خود را تماشا می‌کنند، همچنین فیلم‌های روز جهان به اندازه‌ای در دسترس همه مردم قرار گرفته که به‌راحتی می‌توان آنها را از اینترنت یا کف خیابان به دست آورد، پس در این شرایط چرا باید بخواهیم ظرفیت دیده‌شدن آثار داخلی را با فیلم‌های خارجی از بین ببریم؟
وی در پاسخ به این سوال که آیا نمایش فیلم‌های خارجی باعث رونق گیشه نمی‌شود؟ گفت: از نگاه من پایین آمدن فروش گیشه در سینماهای کشور با وجود رشد اندکی که در دو سال اخیر شاهد بودیم به عدم اکران فیلم‌های خارجی بر نمی‌گردد، بلکه دلیل آن را باید در کیفیت آثار داخلی جست‌وجو کرد. یکی از دلایل پایین‌آمدن کیفیت آثار نیز به بالا رفتن قیمت دستمزد بازیگران بر می‌گردد، چون قیمتی که برای حضور برخی بازیگران مطرح پرداخت می‌شود به اندازه‌ای زیاد است که بخش مهمی از بودجه یک فیلم را به خود اختصاص می‌دهد، در چنین شرایطی طبیعی است سازنده برای اتمام کارش از کیفیت و پروداکشن کارش بکاهد تا بتواند چند بازیگر مطرح را جلوی دوربین فیلمش بیاورد.
وی افزود: در شرایط موجود ممکن است سوال شود راهکار موردنظر در این زمینه چیست. باور من این است که دادن پروانه ساخت را باید محدود‌تر کنیم، همچنین نظارت به روی فیلمنامه‌ها بیشتر شود تا در سایه این تصمیم کیفیت کارهای مورد نظر رشد کند. پس نباید به جای اندیشیدن برای رشد اقتصاد سینما به راحت‌ترین کار که همان ورود آثار خارجی است اکتفا کنیم؛ اقدامی که متاسفانه در برخی بخش‌های صنعت ما نیز رخ می‌دهد.
کارگردان فیلم «وعده دیدار» در ادامه به تم کلی تولیدات سینما اشاره کرد و گفت: مردم از سینمارفتن چند نکته را جست‌وجو می‌کنند؛ آن‌هم به امید و نشاطی است که از دیدن فیلم تماشاگر کسب می‌کند، اما بیاید منصفانه قضاوت کنیم، آیا تولیدات کنونی سینما ما چنین ویژگی‌های را دارند یا اینکه کلیت آنها تلخ است؟ آیا این دست فیلم‌ها بخش گسترده سلیقه مردم را در بر می‌گیرد یا اینکه تنها به بخش اندکی مختص می‌شود؟ جواب به این سوالات می‌تواند چرایی عدم سودآوری سینما را برای ما مشخص کند.
شورچه در پاسخ به این سوال که آیا این ادعا درست است که ورود فیلم‌های خارجی در سینما مروج فرهنگ غرب است؟ گفت: بله تا حدودی چنین است، چون طبیعتاً وقتی فیلم‌های غربی که عمدتاً آمریکایی نیز هستند در سینماها به شکل گسترده روی پرده می‌رود، فرهنگی غربی را ترویج می‌کند، البته ممکن است این مطلب گفته شود که فیلم‌های مربوطه در تلویزیون نیز به نمایش در می‌آید برای همین نباید از سینما برای نمایش فیلم‌های خارجی ایراد گرفت.
وی در تکمیل توضیح فوق گفت: جواب من به این‌گونه ادعاها این است که اگر تلویزیون رویکردی اشتباه را در پیش گرفته، دلیلی است تا همان اتفاق در سینما نیز تکرار شود؟ مسلماً جواب به این سوال خیر است، چون اشکال مربوطه در تلویزیون باید بر طرف شود نه اینکه روش اشتباه سیما در سینما نیز ادامه پیدا کند. نکته دیگر اینکه تاثیری که سینما در بحث نمایش آثار خارجی دارد را نمی توان با تلویزیون یکی دانست.
وی افزود: در ابتدا باید بگویم اکران محدود فیلم‌های خارجی در سینماهای ما انجام می‌شود برای همین این ادعا که نمایش فیلم‌های خارجی قرار است به صورت محدود باشد، درست نیست، بلکه توجیهی است که راه برای نمایش گسترده این دست فیلم‌ها به مرور باز می‌کند. مطلب دیگر اینکه ظرفیت تولید در کشور ما به بیش از 100 فیلم در سال است. این تعداد نیز بیش از ظرفیت سالن‌های ماست، پس در چنین شرایطی چگونه می‌توان انتظار داشت فیلم‌های خارجی در سینماهای کشورمان فرصتی برای نمایش پیدا کنند؟
این کارگردان ادامه داد: نمایش ندادن فیلم‌های خارجی در سینمای ایران به معنی نادیده گرفتن مخاطبان این دست فیلم‌ها نیست، چون همان‌گونه که گفتم به صورت محدود علاقه‌مندان این آثار، فیلم‌های مورد نظر خود را تماشا می‌کنند، همچنین فیلم‌های روز جهان به اندازه‌ای در دسترس همه مردم قرار گرفته که به‌راحتی می‌توان آنها را از اینترنت یا کف خیابان به دست آورد، پس در این شرایط چرا باید بخواهیم ظرفیت دیده‌شدن آثار داخلی را با فیلم‌های خارجی از بین ببریم؟
وی در پاسخ به این سوال که آیا نمایش فیلم‌های خارجی باعث رونق گیشه نمی‌شود؟ گفت: از نگاه من پایین آمدن فروش گیشه در سینماهای کشور با وجود رشد اندکی که در دو سال اخیر شاهد بودیم به عدم اکران فیلم‌های خارجی بر نمی‌گردد، بلکه دلیل آن را باید در کیفیت آثار داخلی جست‌وجو کرد. یکی از دلایل پایین‌آمدن کیفیت آثار نیز به بالا رفتن قیمت دستمزد بازیگران بر می‌گردد، چون قیمتی که برای حضور برخی بازیگران مطرح پرداخت می‌شود به اندازه‌ای زیاد است که بخش مهمی از بودجه یک فیلم را به خود اختصاص می‌دهد، در چنین شرایطی طبیعی است سازنده برای اتمام کارش از کیفیت و پروداکشن کارش بکاهد تا بتواند چند بازیگر مطرح را جلوی دوربین فیلمش بیاورد.
وی افزود: در شرایط موجود ممکن است سوال شود راهکار موردنظر در این زمینه چیست. باور من این است که دادن پروانه ساخت را باید محدود‌تر کنیم، همچنین نظارت به روی فیلمنامه‌ها بیشتر شود تا در سایه این تصمیم کیفیت کارهای مورد نظر رشد کند. پس نباید به جای اندیشیدن برای رشد اقتصاد سینما به راحت‌ترین کار که همان ورود آثار خارجی است اکتفا کنیم؛ اقدامی که متاسفانه در برخی بخش‌های صنعت ما نیز رخ می‌دهد.
کارگردان فیلم «وعده دیدار» در ادامه به تم کلی تولیدات سینما اشاره کرد و گفت: مردم از سینمارفتن چند نکته را جست‌وجو می‌کنند؛ آن‌هم به امید و نشاطی است که از دیدن فیلم تماشاگر کسب می‌کند، اما بیاید منصفانه قضاوت کنیم، آیا تولیدات کنونی سینما ما چنین ویژگی‌های را دارند یا اینکه کلیت آنها تلخ است؟ آیا این دست فیلم‌ها بخش گسترده سلیقه مردم را در بر می‌گیرد یا اینکه تنها به بخش اندکی مختص می‌شود؟ جواب به این سوالات می‌تواند چرایی عدم سودآوری سینما را برای ما مشخص کند.
شورچه در پاسخ به این سوال که آیا این ادعا درست است که ورود فیلم‌های خارجی در سینما مروج فرهنگ غرب است؟ گفت: بله تا حدودی چنین است، چون طبیعتاً وقتی فیلم‌های غربی که عمدتاً آمریکایی نیز هستند در سینماها به شکل گسترده روی پرده می‌رود، فرهنگی غربی را ترویج می‌کند، البته ممکن است این مطلب گفته شود که فیلم‌های مربوطه در تلویزیون نیز به نمایش در می‌آید برای همین نباید از سینما برای نمایش فیلم‌های خارجی ایراد گرفت.
وی در تکمیل توضیح فوق گفت: جواب من به این‌گونه ادعاها این است که اگر تلویزیون رویکردی اشتباه را در پیش گرفته، دلیلی است تا همان اتفاق در سینما نیز تکرار شود؟ مسلماً جواب به این سوال خیر است، چون اشکال مربوطه در تلویزیون باید بر طرف شود نه اینکه روش اشتباه سیما در سینما نیز ادامه پیدا کند. نکته دیگر اینکه تاثیری که سینما در بحث نمایش آثار خارجی دارد را نمی توان با تلویزیون یکی دانست.
