فیلم قرآنی فقط آنچه که مسئولان می‌گویند نیست
گروه هنر: کارگردان فیلم سینمایی «حافظ» گفت: فیلم قرآنی فقط آن چیزی نیست که مسئولان سینمایی به آن می‌اندیشند؛ رویکردی که اگر ادامه پیدا کند، این ژانر همانند وضعیتی که در زمان حال دارد، گونه‌ای کم‌کار خواهد بود.
ابوالفضل جلیلی، کارگردان سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) درباره فیلم به نمایش درنیامده خود با نام «حافظ»، اظهار کرد: «حافظ» عنوان یک فیلم قرآنی است که سال 85 آن را جلوی دوربین بردم. این فیلم در 20 کشور دنیا به صورت عمومی یا جشنواره‌ای به نمایش درآمد، اما هنوز در کشور خودمان اجازه نمایش پیدا نکرده است! دلیل این اتفاق نیز هیچ گاه برای من مشخص نشده، چون توجیهی منطقی پشت این مخالفت‌ها قرار نگرفته و تنها توجیهات سلیقه‌ای باعث به وجود آمدن چنین اتفاقی بوده است.
وی افزود: در این فیلم داستان جوانی روایت می‌شود که می‌خواهد حافظ قرآن شود. بعد از مدتی نیز به این خواسته دست پیدا می‌کند، اما بنا به دلایلی، اتفاقاتی رخ می‌دهد که باعث رنجش آن حافظ جوان می‌شود. «حافظ» را با سرمایه‌گذاری یک شرکت ژاپنی ساختم و آنها خود هزینه تولید فیلم را دادند. این کار در کشور ژاپن با استقبال خوب مردم مواجه شد، اما باید افسوس خورد که در کشور ما فیلم بایکوت شده است.
جلیلی در پاسخ به این سؤال که چه ایرادی از سوی مسئولان ارشاد به فیلم «حافظ» وارد می‌شد؟ این گونه توضیح داد: نه تنها درباره «حافظ»، بلکه درباره همه فیلم‌هایی که ساختم، هیچ گاه توجیه و دلیل مشخصی به من ارائه نشد، چون هر بار از آنها می‌پرسیدم مشکل فیلم کجاست تا آن را برطرف کنم، می‌گفتند خودت بهتر می‌دانی؟! این گونه جواب‌‌ها باعث شد، ندانم در مقابل ایرادی که نمی‌دانم چیست، چه کاری انجام دهم، اما به هر حال فکر می‌کنم شبهاتی برای آن مطرح می‌شد که آنها را درک نمی‌کردند، پس بهترین راه را بایکوت آن اثر در نظر می‌گرفتند.
وی درباره داستان این فیلم هم اینگونه توضیح داد: داستان این فیلم در شهری خیالی بدون زمان روایت می‌شود. «حافظ» زندگی جوانی به نام شمس‌الدین محمد را روایت می‌کند. وی از کودکی در پی حفظ کردن قرآن بود و در جوانی می‌تواند به این خواسته برسد. وی بعد از اینکه حافظ قرآن می‌شود وظیفه تدریس به دختر عالم دینی شهر را برعهده می‌گیرد، اما وی ناخواسته دلبسته این دختر شده و توسط روحانیون شهر از مقام خود خلع می‌شود.
این فیلمساز ادامه داد: درباره کم‌کاری در حوزه سینمای قرآنی بسیار سخن گفته شده، اما این گفته‌ها معمولا در حد حرف باقی مانده است، چون آن چیزی که مسئولان از فیلم قرآنی می‌خواهند تنها یک گونه نگاه مبنی بر استفاده از آیات قرآن است، برای همین اگر فردی بخواهد در این زمینه با رویکرد دیگری کار کند با مخالفت مسئولان سینمایی مواجه شده و کارش بایکوت می‌شود. در چنین شرایطی چگونه انتظار داریم فیلم قرآنی رشد کند.جلیلی ادامه داد: قرآن زبانی جهانی دارد و تمامی انسان‌ها می‌توانند از آن بهره ببرند. حال اینکه آن فرد ایرانی یا ژاپنی باشد فرق چندانی ندارد، اما متاسفانه این دیدگاه مورد پسند برخی افراد نیست. آن عده معتقد هستند که تنها آن نگاهی که آنان به موضوعات قرآنی دارند محور و مبنای تصمیم‌گیری‌هاست. پس در چنین شرایطی عجیب نیست فیلم‌هایی نظیر «حافظ» که سعی دارند نگاهی نو به موضوع داشته باشند در حاشیه قرار گرفته و کسی آنها را نبیند.
این فیلمساز در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: از نگاه من فیلم قرآنی به کاری گفته می‌شود که در پی اهداف و ملاک‌های قرآنی باشد. حال در کاری چون «حافظ» این هدف به صورت مستقیم مد نظر قرار می‌گیرد و در کاری دیگر در پس داستانی انسان‌دوستانه این موضوع مد نظر قرار می‌گیرد. هر دو این نگاه‌ها برای اعتلای سینمای قرآنی ضروری است، پس نباید با توجیهات سلیقه‌ای یک سبک را بر دیگری ارجحیت داد.
وی در پایان تاکید کرد: فیلم قرآنی توسط دولت یا سازمان سینمایی تولید نمی‌شود، البته آنها قادر هستند سفارش دهنده باشند، اما ساخت اثر را تنها سینماگر می‌تواند انجام دهد. با چنین توجیهی باید بگویم مسئولان برای اعتلای هنر قرآنی بهتر است در گام اول از هنرمند قرآنی حمایت کنند تا در ادامه شاهد اتفاقات بسیار خوبی در حوزه هنر قرآنی باشیم.
