آگاهی، ایمان و عمل؛ از الزامات تربیت/ ائمه‌اطهار(ع) بنیان‌گذاران تعلیم و تربیت واقعی هستند

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از لرستان، امروزه ثابت شده است که تعلیم و تربیت پایه و اساس موفقیت هر ملتی است و اصولاً بدون تعلیم و تربیت صحیح هیچ کوششی در جامعه به‌ثمر نخواهد رسید.
اگر جامعه اسلامی ما می‌خواهد مراحل ترقی را سریع و بی‌اشتباه طی کند، باید با تاسی از گفتار و سیره عملی پیامبر اعظم(ص) و ائمه معصومین(ع) که بنیان‌گذاران تعلیم و تربیت واقعی می‌باشند، راه رشد و کمال را طی نمایند.
اسلام در تعالیم تربیتی خود به مفاهیم بسیاری از جمله وراثت، محیط، روحیات پدر و مادر، نژاد و ... توجه کافی و وافی داشته است حتی در ادبیات عرفان اسلام داریم که هنگام تربیت یک کودک را سال‌ها قبل از تولدش دانسته و این خود نکته بسیار مهم و جالبی است که اگر پدر و مادری قصد دارند در آینده صاحب فرزندی شوند در سال‌های قبل از انعقاد نطفه، خودشان را تزکیه و تربیت نمایند و سپس اقدام به فرزندآوری کنند.
متولیان تربیت دینی و اسلامی اعم از والدین و دیگر مربیان باید سه عنصر اساسی از جمله آگاهی، ایمان و عمل را در نظر داشته باشند که تربیت دینی بدون این تحقق‌پذیر نیست.
از شرایط کسانی که در امر تربیت دینی مسئولیت دارند آگاهی نسبت به مکتب و شناخت محتوای تربیت، آگاهی نسبت به فرد مورد تربیت و نیز شناخت جریانات زمان و فرهنگ است.
در تعریف لغوی تربیت باید گفت که تربیت به‌معنای پروراندن، پروردن، آداب و اخلاق را به کسی آموختن و نیز معنی پرورش بدن به‌وسیله انواع ورزش، تربیت به‌معنای عام پروراندن هر چیزی به گونه‌ای شایسته آن است و نیز در مورد پرورش جسم و روح به‌کار می‌رود.
خداوند متعال در آیه 28سوره فاطر فرموده است: «وَمِنَ النَّاسِ وَالدَّوَابِّ وَالْأَنْعَامِ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ کَذَلِکَ إِنَّمَا یَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاء إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ غَفُورٌ؛ و از مردمان و جانوران و دامها که رنگ‌هایشان همان گونه مختلف است [پدید آوردیم] از بندگان خدا تنها دانایانند که از او مى‏ترسند آرى خدا ارجمند آمرزنده است» امام علی(ع) در این رابطه می فرمایند: «ای مؤمن علم و ادب بهای نفس توست در تحصیل آن بکوش چه هر قدر بر دانش و ادبت افزوده شود قیمت و ارج تو افزایش می‌یابد».

هدف نهایی و برتر تعلیم و تربیت

از نظر اسلام وصول به مقام قرب الهی و رضوان خداست وجود انسان مطلقاً نیازمند به خداست و آن‌چه انسان دارد رشحه‌ای از فیض بیکران الهی است چنان‌که در این رابطه فرموده است: «خداست که شما را آفرید آن‌گاه روزی بخشید سپس شما را می‌میراند و دوباره زنده می‌سازد».
فرمایش رسول اکرم(ص) که «الولد سید سبع سنین و عبد سبع سنین»، گویای این مطلب است که در هفت سال دوم کودک باید تحت برنامه تربیتی صحیحی باشد که پدر و مادر و مربیان برای او می‎ریزند.
در این مرحله طفل در معرض خطرات فکری است و آن‌چه در قلبش نقش بندد پاک نمودنش بسیار مشکل است بر این اساس دستور داده شده او را متوجه عبادت کنند و چنان‌چه سرپیچی کرد، تادیب نمایند تا بداند که در مقابل تخلف مؤاخذه می‌شود.