Bir insanın ölümünden sonra yakınlarına düşen görevler

TAHRAN (IQNA) - İnsanın ölümünden sonra yakınlarına ve akrabalarına bazı görevler düşer. Ölen kişinin yakını ve akrabası yoksa bu görevleri diğer müminlerin yerine getirmesi gerekir.

Bir insanın ölümünden sonra define hazır hale getirilmesi için yapılan hazırlıklara techiz, ölünün yıkanmasına gasil, ölüyü yıkayana gassal, kefenlenmesine tekfin, musallaya ve namazdan sonra kabristana taşınmasına teşyi ve kabre konulmasına defin denir. Bu vacib amellerin akrabaları veya diğer müminler tarafından yerine getirilmesi gerekir.

Cenazenin teşyi

Cenazede üç konuya dikkat edilmelidir: Birincisi ölen şahsa saygı, ikincisi hayatta kalanlara başsağlığı, üçüncüsü de cenazeyi taşıyanlardan ibret almak.

İmam Bakır (a.s) cenaze ile hareket eden herhangi bir kimsenin ölü için dua ettiği zaman  meleklerin de onun için aynı duayı okuduğunu söyler.

İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: Kim bir ölü için dua ederse Allah onun günahlarını bağışlar, kim de bir müminin cenazesinin bir köşesine dokunursa Allah onun 25 büyük günahını affeder.

Bir rivayete göre, Peygamber Efendimiz’in (s.a.v) bir cenaze sırasında çok üzgün ve düşünceli olduğu ve kendi kendine konuştuğu söylenir.

Hz. Musa (a.s) Allah’a “Cenazeyi gömen kimsenin sevabı nedir?” diye sorar. Şöyle cevap gelir:  Meleklerimi, ona kabirden bayraklarla cennete kadar eşlik etmeleri için göndereceğim.

Allah’ın Resûlü bir hadisinde şöyle buyurur: Bir müminin ilk hediyesi, kendisinin ve cenazesine gelen herkesin günahlarının, hatalarının affedilmesidir.

Bir diğer rivayette ise hastaları ziyaret etmenin ve ölüleri gömmenin, insanlara  ahireti hatırlattığı söylenir.

Peygamber Efendimiz’in (s.a.v) bir diğer hadis-i şerifinde cenaze için atılan her adıma karşılık Allah’ın yüz milyon sevap verdiğini ve yüz milyon hatayı affettiğini okuruz.

Tüm bu sevaplar cenaze gömülmek üzere götürülürken yaratabileceği yapıcı etkilerden kaynaklanmaktadır. Çünkü cenazeye eşlik etmek insanın kendini düşünmesine, ölümün geleceği an için uyanık olmasına, tutku ve heveslerini kontrol altına almasının ve dünyaya kapılmamak için verilen tüm çabaların sonu için bir aracıdır. Aynı zamanda müminin şahsiyetine saygı, içsel bir devrimdir. Eğer ölen kişi şehit ise tüm bunlara ek olarak onu onurlandırmak İslam’ı Kur’an’ı ve gayesini yüceltmek demektir.

Hz. Ali’nin (s.a.v) bir cenaze merasiminde gülme sesi duyduğu ve üzüldüğü söylenir. Hazret “Ölümü kendi gözleriyle görüp hala ondan gafil olan ve unutanlara şaşırıyorum “ demiştir.

İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: Bir cenazeyi gömdüğünüz zaman, o kefenin içindeymiş gibi davranın ve Allah’a yalvarın! “Allah’ım beni dünyaya geri getir” deyin “Allah’ın sizi geri getirdiğini hayal edin ve ne yapmanız gerektiğini düşünün.

Muhsin Kıraati’nin İnanç İlkeleri (Mead) adlı kitabından alıntıdır.