Kurban Bayramı neden önemlidir?
Ramazan bayramına nail olabilmek için kişi bir ay boyunca yalnız haramlardan değil helallerden bile kendisini sakındırır. Sadece ruhunu değil bedenini de temizler. Kurban'a erişebilmek için de bir o kadar da zahmetli olan hac amellerinin ardından bayram lütfedilir… Kişi Musa (a.s.) gibi bütün dünyalıklarını bir kenara bırakıp Rabbiyle halvetinin sonucunda tamamen kendisini arındırdığında ve İbrahim (a.s.) gibi yıllarca arzusunu duyduğu cananından vazgeçmeyi rızayetle göze alıp tam anlamıyla Allah'a teslim olduktan sonra kavuşur kurbangaha o yüceler yücesi gurb makamına.
Kurban "fecr" olarak tanımlanan on gecenin ardından gelen aydınlık sabahtır mutmain olmuş kalbe. Alemlerin Rabbinin fecr suresine konu ettiği yeminlerin izharıdır… Zilhiccenin on gecesine, arefe gününe kavuşmak için akıp giden karanlığına ve sabaha ulaştıran fecrine yemin eder Allah. Fecre ulaşmak ise her yiğidin harcı değildir! Bu vuslat yalnız aşk ile mümkündür… Aşıkların gönüllerin işidir gurb makamına varmak… Mala, mülke, nama, şöhrete takılmadan ilerleyenlerin nasibidir… Candan geçmenin, cananı feda etmenin yeridir kurbangah… Özünü bir kenara bırakanların toplandığı yerdir…
Sevmeyen sevdandan nasiplenmeyen nerden bilsin kurban olmayı, kurban vermeyi… Kalbinde aşkın odunu yakmamış olan nasıl halvete çekilsin Kelimullah gibi… Özünden geçmeyen nasıl teslim olsun ki Halilullah gibi…
"Kurban bayramı, bir bayramdır ki düşünen insanlara İbrahim'in kurbangahını hatırlatır. Bir kurbangah ki; Ademoğulları'na ve Allah'ın veli kullarına Allah yolunda cihat ve fedakarlık dersi verir. Tevhidin babası ve cihanın put kıranı bize ve bütün insanlara öğretti ki: Hayatınızda sahip olduğunuz en değerli şeyi Allah yolunda verin ve bayram edin. Kendinizi ve sahip olduğunuz değerleri feda edin Allah'ın dinini ve adl-i ilahiyi ayakta tutun." (İmam Humeyni r.a)
Maalesef bugün gurb anlamının içeriği boşaltılmış ve yerine kazan dolusu etlerin boca edildiği bayramı yaşıyoruz. En ağır gelen ve en çok eti olan hayvanın boğazlanması ile şad olan gönüllerin ve pas tutan yüreklerin kokuşmuşluğuna şahit oluyoruz.
Ne yazık ki unutmuşuz kurbanın İbrahimî bir imtihan olduğunu, unutmuşuz!
Keşke bilseydik, bilebilseydik zilhiccenin onunun, en sevgili ile halvete çekenlerin fecri olduğunu. Fecre varabilmek için kırk gün Musa (a.s.) gibi bütün bağlardan arınıp yalnızca Vedud olana yüz dönmek gerektiğini... Keşke bilseydik kurbanın en yüce olana yaklaşmak olduğunu. Yakınlaşmanın ise İbrahim (a.s.) gibi teslimiyet gerektirdiğini... En sevdiğini, göz bebeğini, ciğer pareni sana herşeyi bahşedene tereddütsüz feda etmek gerektiğini...
Bayramı, bayram tadında yaşayabilmek için, vazgeçişlerin, teslimiyetin hoşnutluğunu yaşamak gerektiğini keşke bilseydik...
Umudum, arzum on gecenin sabahına yani Fecre yani gurb makamına, Musevi, İbrahimî ve İsmaili varabilmek...
Rabbim nasibimiz karar kılsın...
Yazar: Nuray Tuncay Akbulak
En çok konuşulan başlıklar 