خدمت در تشکیلات امام حسین(ع)؛ مشارکت در ادامه مسیر حق

حجت‌الاسلام والمسلمین فضل‌الله نجفی، مسئول وقف ستاد توسعه و بازسازی عتبات عالیات لرستان، در گفت‌وگو با ایکنا از لرستان، پیرو تفاوت نذر و وقف در راه ائمه اطهار(ع) گفت: در روز حسابرسی یکی از مسائلی که از انسان سؤال می‌شود در مورد اموال بوده و دیگر سؤال به شرط کسب مال حلال، چگونگی صرف آن است. خوب است که انسان در آن زمان سر خود را بالا بگیرد و بگوید در راه بهترین‌ها مصرف کردم.

وی ادامه داد: حضرت موسی(ع) می‌فرماید: خداوند در کوه طور به ایشان فرمودند: «موسی، اگر کسی برای حسین(ع) دست در جیب کند و یک درهم خرج کند، هنوز نمرده‌ است که‌ من هفتاد برابر به او برمی‌گردانم»، تقریباً بیش از هزار سال قبل از ولادت ظاهری امام حسین(ع) خداوند این سفارش را به حضرت موسی(ع) در کوه طور کرده است، سپس می‌فرماید: «کسی بر من منت نگذارد که اینقدر برای حسین خرج کردم چراکه در دنیا عوض آن‌را پس می‌دهم» و ما نیز در قیامت و آخرت نیز سرمان بالاست که مالمان را در بهترین راه هزینه کرده‌ایم.

نجفی با اشاره به اینکه در صحرای قیامت بیشتر سؤالات بر مسائل مالی است که مال خود را از کجا به دست آورده و کجا هزینه کردید، تصریح کرد: خداوند همواره انسان را به بهشت و آمرزش دعوت کرده درحالی‌که بهشت انسان امام حسین(ع) و آمرزش ما نیز در دستان ایشان و کار کردن در مسیر سیدالشهدا(ع) است، انفاق بر اهل بیت(ع) علاوه‌ بر اینکه افزایش مالی را در دنیا به‌دنبال دارد، باعث نزول برکات معنوی در زندگی می‌شود، خداوند تضمین کرده که پاداش هزینه کردن در راه امام حسین(ع) را پیش از مرگ انسان و حتی چندین برابر به او می‌دهد. 

مسئول وقف ستاد توسعه و بازسازی عتبات عالیات لرستان ادامه داد: این پاداش گاهی در قالب مال و گاهی در قالب توفیق زیارت و اعمال خالصه است، در دنیا و آخرت به طریقی نتیجه این کار خیر را خواهد داد، امام صادق(ع) می‌فرماید: «درهمی که به امام برسد بهتر است از دو میلیون درهمی که در راه خیر دیگری و غیر امام مصرف شود.»

وی با اشاره به اینکه کسی‌که در تشکیلات امام حسین(ع) کار و در راه ایشان هزینه می‌کند، این هزینه به معنای مشارکت در ادامه راه حق و حقیقت است، بیان کرد: امام حسین(ع) دین اسلام را از اوایل صدر اسلام تا روز قیامت تضمین کرده است و هرکسی در این مسیر قدم برداشته و مالش را بگذارد همه برای آینده ثبت و ضبط می‌شود.

نجفی با اشاره به اینکه اموالی که انسان در راه امام حسین(ع) هزینه می‌کند، سرمایه‌گذاری همیشگی و معنوی است، بیان کرد: این سرمایه‌گذاری می‌تواند دفعی، تدریجی کوتاه‌مدت، تدریجی بلندمدت تا روز قیامت باشد، مانند کسی که نذر کرده تا زمانی‌که زنده است سالی 10 روز روضه امام حسین(ع) را در خانه برپا کند، که این نذر و نیت کوتاه‌مدت و به اندازه عمر است، اما کسی که نذر بلندمدت دارد وارد مبحث وقف می‌شود که به اندازه کل عمر تاریخ و تا روز قیامت است. چون وقف حبس‌العین و تسبیل‌المنفعه است و عین مال تا روز قیامت نگهداری می‌شود و قابل فروش و انتقال نیست و منفعت آن در مسیری که نیت شده مصرف می‌شود.

مسئول وقف ستاد توسعه و بازسازی عتبات عالیات لرستان تصریح کرد: با توجه به اینکه عمده شغل مردم لرستان کشاورزی و دامداری است، ممکن است فردی درخت، گوسفند، زنبور عسل و محصولات باغی خود را در راه امام حسین(ع) نذر کند، که در این مورد آنها را به‌عنوان نذورات ثبت می‌کنیم چراکه اگر به‌عنوان وقف باشد، برای نمونه درخت باید با قید زمینش وقف شود.