نشست علمی و فرهنگی «انقلاب و دین» در لرستان برگزار شد

به گزارش ایکنا به نقل از روابط عمومی دانشگاه فرهنگیان لرستان، نشست علمی و فرهنگی بسیج اساتید دانشگاه فرهنگیان لرستان با عنوان «انقلاب و دین» و با همکاری مسئول بسیج اساتید استان و به‌مناسبت دهه مبارک فجر انقلاب اسلامی  روز گذشته، 16 بهمن‌ماه در سالن جلسات پردیس فرهنگیان علامه طباطبایی خرم‌آباد برگزار شد.

در این نشست محمدحسین صادقی درویشی، از اساتید دانشگاه فرهنگیان لرستان به عنوان سخنران این جلسه، ضمن تبریک اعیاد شعبانیه و ایام الله دهه فجر و با توجه به مقاله «دین و انقلاب» بیان کرد: دین و انقلاب نه‌تنها به‌عنوان دو عنصر در تاریخ بشر شناخته می‌شوند، بلکه رابطه‌ای عمیق و متقابل دارند. 

وی با اشاره به اینکه دین در انقلاب‌ها نقش یک منبع الهام‌بخش و مبنای اخلاقی را ایفا می‌کند و انقلاب‌ها می‌توانند به‌عنوان بستری برای تحقق آموزه‌های دینی عمل کنند، اظهار کرد: در انقلاب اسلامی ایران نیز دین از ابتدا چنین کارکرد مهمی داشته و بقا و پیشرفت انقلاب نیز به پایبندی به دین بستگی دارد.

صادقی افزود: دین و انقلاب در جمهوری اسلامی ایران پیوندی ناگسستنی دارند و نقش دین فراتر از یک عنصر معنوی یا فردی است، بلکه به‌عنوان یک نظام فکری، سیاسی و اجتماعی در اداره‌ی کشور تأثیر مستقیم دارد.

این استاد دانشگاه فرهنگیان لرستان افزود: جریان دین‌گریزی و ترویج اندیشه‌های سکولاریستی تا جایی پیش رفت که به اعتقاد بسیاری از اندیشمندان، در پایان قرن بیستم در حالی‌که دنیا به دو بلوک غرب و شرق تقسیم شده بود، سیطره مادیت و اندیشه‌های ماتریالیستی این دو بلوک، پایان معنویت را اعلام کرده و دین را به موزه یا زباله‌دان تاریخ می‌بردند. اما حادثه‌ای روی داد که نه تنها مغایر با بسیاری از این نوع تحلیل‌هابود بلکه حتی اندیشمندان جهان را دچار تعجب و شگفتی کرد، این رویداد چیزی جز پیروزی انقلاب اسالمی ایران نبود.

وی تصریح کرد: دیدگاهی که مارکس، دورکهایم و وبر همگی در آن سهیم بودند این بود که دین سنتی بیش از پیش در دنیای مدرن به صورت امری حاشیه‌ای درمی‌آید و دنیوی شدن فرآیندی اجتناب‌ناپذیر است، از سه جامعه‌شناس شاید تنها وبر می‌توانست حدس بزند که یک نظام سنتی مانند اسلام ممکن است تجدید حیات عمده‌ای پیدا کند، و پایه تحولات مهم سیاسی در اواخر قرن بیستم؛ شود؛ با این همه این دقیقاً همان چیزی است که در ایران رخ داد. بنابراین طبق این دیدگاه‌های جامعه‌شناسانه، تحقق انقلاب اسلامی، پدیده‌ای استثنایی و بر خلاف معادله‌های بین‌المللی بود که تحلیلگران سیاسی هرگز احتمال وقوع آن را مطرح نمی‌کردند.

صادقی در پایان گفت: چنین انقلابی توانست به سرعت بر معادله‌های جهانی اثر گذاشته و تمام جهان را تحت‌الشعاع خود قرار دهد.