صلح امام حسن(ع) به‌عنوان یک الگوی جامع در مذاکرات مد نظر قرار گیرد

حجت‌الاسلام مصطفی تیموری، پژوهشگر مسائل دینی در گفت‌وگو با ایکنا از لرستان با تبریک ولادت حضرت امام حسن مجتبی(ع) با اشاره به اینکه پس از شهادت امام علی(ع) با توجه به شرایط آن مقطع زمانی و دسیسه‌های معاویه شاید بتوان گفت که شیعه در وضعیت ایده‌آل و مطلوبی برخوردار نبود.

وی با بیان اینکه در چنین شرایطی مردم مدینه با امام حسن(ع) بیعت کردند و ایشان به خلافت انتخاب شد، اضافه کرد: بر اساس قاعده باید تمام حکمرانان سرزمین‌های تحت قلمرو حکومت اسلامی با امام حسن(ع) بیعت می‌کردند و معاویه هم از این قاعده مستثنا نبود.

تیموری با بیان اینکه امام حسن(ع) با ارسال نامه‌ای به سوی معاویه از او خواست تا با ایشان بیعت کند و معاویه این امر را کم اهمیت جلوه داد، گفت: پس از آنکه معاویه بیعت با امام حسن(ع) را نپذیرفت سپاهی به منظور جنگ با آن حضرت را تجهیز می‌کند، در مقابل، نبود یاران همراه در سپاه امام حسن(ع) منجر می‌شود که آن حضرت بر پایه اقتضای عزت، حکمت و مصلحت به مذاکره روی بیاورد و به یک پیمان‌نامه رضایت دهد.

این پژوهشگر مسائل فرهنگی با اشاره به اینکه صلح امام حسن(ع) به منظور تأمین منافع اسلام بوده است، خاطرنشان کرد: در این صلح و مفاد آن مواردی مطرح شده که از جمله آن می‌توان به رفتار معاویه بر اساس کتاب خدا و سنت پیامبر(ص)، عدم تعیین جانشینی و ولیعهدی یزید بعد از خلافت خود و تأمین امنیت مسلمانان اشاره کرد.

وی با بیان اینکه در صلح بین امام حسن(ع) و معاویه آمده است معاویه حق ندارد نام امیرالمومنین را برخورد بگذارد و شهادت نیز نزد او اقامه نشود، گفت: از دیگر مفاد صلح امام دوم شیعیان با معاویه این بود که معاویه ناسزا به مولای متقیان و بدگویی نسبت به آن حضرت را در نماز ترک کند.

تیموری با بیان اینکه با بررسی شاخص‌ها و ویژگی‌های صلح امام حسن(ع) می‌توان گفت که مذاکره آن حضرت باید به‌عنوان الگوی جامع در دستورالعمل‌های مذاکره سیاسی مدنظر قرار گیرد، اضافه کرد: از مفاد این پیمان‌نامه چنین استناد می‌شود که امام حسن(ع) پذیرش پیشنهادات مذاکرات صلح را منوط به رفتار خوب با مردم، امنیت جانی و مالی مردم، عمل کردن بر اساس احکام اسلامی و سنت پیامبر(ص) کرده است.

پژوهشگر مسائل فرهنگی نرمش مسالمت‌آمیز و انعطاف‌پذیری را از دیگر شاخصه‌ها و ویژگی‌های صلح امام حسن(ع) با معاویه دانست و با بیان اینکه جریان صلح امام حسن(ع) برای رسیدن به اهداف بالاتر و به مصلحت حکومت اسلامی بوده است، اضافه کرد: یکی دیگر از مواردی که در خصوص صلح امام حسن(ع) می‌توان به آن اشاره کرد پیش‌بینی آن حضرت برای تداوم امامت در میان شیعیان است چرا‌که اگر آن حضرت به جنگ با معاویه می‌رفت امکان آن بود که جان خود را از دست داده با این حساب جریان امامت کاملاً قطع شود.