مروری بر زندگینامه شهدای کارگر شهرستان الیگودرز

به گزارش ایکنا از لرستان، شهرستان الیگودرز با اینکه در زمان جنگ، مهد سرداران بزرگی چون میرشاکی‌ها، توکلی‎ها، نادری، قلی‎ها و بزرگان رزمنده حماسه‌سازی بود، اما از نعمت کارخانه و کارگاه‌های صنعتی محروم بود.

اما محرومیت به آن معنا نیست که جامعه کارگری و فعالان این عرصه در وقایع اجتماعی نظیر جنگ تحمیلی، حضور نداشته‌اند، بلکه شغل غالب و قالب مردم در آن زمان، کارگری بوده است.

شهید سرافراز محمد حیدری که در کارخانه سیمان شهرستان دورود فعالیت می‌کرد، نخستین شهید جامعه کارگری شهرستان الیگودرز است که در دوم فروردین‌ماه سال 1361 در بستان به شهادت رسید.

امروزه این شهرستان به برکت خون پاک هفت شهید این قشر و شهدای گرانقدر دیگر اقشار، توانسته است به بیش از هزار کارگاه فعال دست پیدا کند و فضایی فراهم شود که حدود 10 هزار نفر را به‌صورت مستقیم وارد بازار کار کند.

از شهدای کارگر این شهرستان می‌توان از عبدالرضا گل‌محمدی، خدارحم نورافکن، رمضان جمشیدی، علی شرفی و حسن عباسی نام برد.

شهید حسن عباسی، پنجم مهرماه سال 1301 در شهرستان الیگودرز به دنیا آمد، پدرش ابوالقاسم و مادرش کوکب نام داشت، سوادش در حد خواندن و نوشتن بود و کارگر شرکت نفت شد، ازدواج کرد و صاحب سه دختر شد و از سوی بسیج در جبهه حضور یافت و 24 تیرماه سال 1367 در عملیات رمضان اسیر شد و 27 مردادماه سال 1367 در اردوگاه عراق، بر اثر سکته قلبی شهید شد و پیکر مطهرش را در گلزار شهدای شهر الیگودرز به خاک سپردند.

شهید علی شرفی، سوم خردادماه سال 1335 در روستای باغ لطفیان از توابع شهرستان الیگودرز به دنیا آمد، پدرش رحم‌خدا مثل بیشتر مردم روستا، سرش به کار کشاورزی بود و مادرش ماه‌پری هم به پدر کمک می‌کرد و هم به بچه‌هایش می‌رسید، علی الفبای آزادگی را بر سر سفره پدر آموخت و از بر شد، دنبال خواندن و نوشتن نرفت، با همان رخت کارگری که بر تن کرده بود سال‌ 1356 ازدواج کرد و صاحب چهار پسر و یک دختر شد.

جنگ تحمیلی که زبانه کشید نیروی بسیج شد و در جبهه حضور یافت و چهاردهم اردیبهشت سال 1367 در بوکان سرش مورد اصابت گلوله بعثی‌ها قرار گرفت و شهید شد و پیکر مطهر او را در گلزار روستای ده تیرانی شهرستان الیگودرز به خاک سپردند.

شهید رمضان جمشیدی، نوزدهم مردادماه سال 1346 در روستای ایونلوی الیگودرز متولد شد، او تا پایان دوره ابتدایی درس خواند بزرگ که شد به کمک خانواده شتافت بعد از آن کارگر شهرداری شد و با آغاز جنگ، او هم مثل بقیه بچه‌های محل لباس بسیجی به تن کرد و در جبهه حضور یافت، نوزدهم تیرماه سال 1367 در حالی که تیربارچی بود و نقطه به نقطه جاده را می‌پایید که راه را بر دشمن ببندد، در جاده بانه سورکوه توسط نیروهای عراقی نشانه رفت و پس از اصابت ترکش به پیکرش شهید شد تا شکوفه ای بر شهدای روستایش باشد.

شهید خدارحم نورافکن، در پانزدهم شهریور سال 1330 در روستای باوکی از توابع شهرستان الیگودرز به دنیا آمد پدرش محمدحسن، از کشاورزان زحمت‌کش بود که نان حلال را با عرق جبین درمی‌آورد مادرش زنی مهربان و کدبانو بود که بی‌بی‌جان نام داشت.

خدارحم در حد خواندن و نوشتن به کسب علم و دانش پرداخت و به‌عنوان کارگر شهرداری مشغول به کار شد و سال 1355 ازدواج کرد و صاحب دو پسر و دو دختر شد، از سوی بسیج در جبهه حضور یافت و سی‌ام اردیبهشت‌ماه سال 1365 در حاج‌عمران عراق، بر اثر اصابت ترکش، به شهادت رسید، پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و پس از تفحص، به الیگودرز آمد و در کنار یاران شهیدش به خاک سپرده شد.

شهید عبدالرضا گل‌محمدی، نیز در هفدهم مردادماه سال 1332 در روستای خمه سفلا از توابع شهرستان الیگودرز به دنیا آمد، پدرش غلامرضا مثل بقیه اهالی روستا کشاورز بود صاف و ساده و مهربان و مادرش ملک‌خانم هم در کنار پدر سرگرم امور پخت و پز و خانه‌داری بود.

عبدالرضا به قدری دنبال مکتب و درس خواندن رفت که خواندن و نوشتن بیاموزد عبدالرضا نیز مثل پدر پیشه کشاورزی را در پیش گرفت و سال 1353 ازدواج کرد و صاحب چهار پسر و یک دختر شد و از سوی بسیج در جبهه حضور یافت و هفتم اسفندماه سال 1364 در سلیمانیه عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد و پیکر مطهر او را در زادگاهش به خاک سپردند.