امام حسن مجتبی(ع) مشهور به سبط نبی مکرم اسلام و کریم اهل بیت(ع) است که زندگی ایشان سراسر درس و الگو برای ما بهشمار میرود. در خصوص شهادت ایشان دو نقل وجود دارد، بهطوری که بعضی از مورخان شهادت آن حضرت را هفتم صفر و برخی دیگر شهادت ایشان را ۲۸ صفر نقل کردهاند.
یکی از ابعاد زندگی امام حسن مجتبی(ع) صلح آن حضرت با معاویه است که در خصوص این بخش از زندگی امام حسن(ع) و چرایی صلح ایشان با معاویه سؤالات مختلفی مطرح میشود، بهطوری که عدهای معتقدند امام حسن(ع) باید مانند امام حسین(ع) با معاویه جنگ میکرد.
حجتالاسلام روحالدین دریکوند، نائبرئیس شورای هیئتهای مذهبی کشور در گفتوگو با ایکنا لرستان درباره فلسفه و چرایی صلح امام حسن مجتبی(ع) با معاویه اظهار کرد: امام دوم شیعیان مظهر جود، صفا، حلم و بردباری است. جود و کرامت و تمام فضایل در زندگی امام حسن(ع) موج میزد.
وی با بیان اینکه زندگی آن حضرت به چند دوره کودکی، سکوت ۲۵ ساله امام علی(ع) و دوران امامت تقسیم میشود، گفت: امام دوم شیعیان به کرامت و بزرگی معروف بود و عنایت ایشان شامل حال همه افراد شده بود، اما با وجود این ویژگیها و بخششها، مردم آن زمان قدر حضرت را نمیدانستند و یاران اندکی داشتند.
نایبرئیس شورای هیئتهای مذهبی کشور به ارتباط عاطفی پبامبر(ص) با امام حسن(ع) اشاره کرد و افزود: نبی مکرم اسلام به شکلهای مختلف، فضل و آقایی امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را بیان و تأکید میکردند که این دو معیار حق هستند. مردم نیز بارها گذشت و بخشش امام حسن(ع) را دیده بودند تا جایی که خانه امام حسن(ع) پناهگاه محرومان و افرادی بود که مورد ظلم قرار گرفته بودند.
وی با اشاره به اینکه شناخت و معرفت ما نسبت به امام حسن(ع) کم است، تصریح کرد: عدهای معتقدند که امام حسن(ع) باید مانند امام حسین(ع) به جنگ با معاویه میرفت در حالی که نوع حکومت معاویه و یزید با هم متفاوت بود. در پاسخ به این سؤال که چرا امام حسن(ع) صلح با معاویه را پذیرفت، باید گفت معاویه با تجربه بود و با تدبیر جلو آمد و امام حسن(ع) هم با تدبیر توطئه را خنثی کرد.
رئیس شورای هیئتهای مذهبی لرستان با بیان اینکه امام حسن(ع) صلح نکرد بلکه صلح بر او تحمیل شد، گفت: معاویه از شام لشکر کشید و لشکر امام حسن(ع) در مقابل او ایستاد جمعیت لشکر معاویه بیشتر بود از طرفی یکی از سرلشکران لشکر امام حسن(ع) توسط معاویه تطمیع شد و از جنگ فرار کرد و این کار موجب تضعیف روحیه لشکر امام حسن(ع) شد.
دریکوند با اشاره به اینکه امام حسن(ع) برای حفظ جان نیروهای خود و از همپاشیده شدن یاران، صلح را پذیرفت، ادامه داد: اگر امام معصوم کاری کرد و ما دلیل آن کار را نفهمیم باید آن کار را بپذیریم که این امر در خصوص صلح امام حسن(ع) نیز صدق میکند.
وی با اشاره به اینکه معاویه سابقه حکومت داشت اما یزید سابقه حکومت نداشت در خصوص دیگر علت چرایی پذیرفتن صلح توسط امام دوم شیعیان، گفت: معاویه تدبیر داشت و دست به تبلیغاتی بر علیه اهل بیت(ع) زده بود تا جایی که وقتی امام علی(ع) به شهادت میرسد عدهای میگفتند مگر علی(ع) هم نماز میخواند و همین امر میطلبید تا امام حسن(ع) با تدبیر خود چهره کثیف معاویه را نشان بدهد.
دریکوند با اشاره به اینکه دلیل دیگر پذیرفتن صلح توسط امام حسن(ع) این است که صلح همه جا بد نیست چراکه ما تابع صلح و جنگ نیستیم بلکه ما تابع حق هستیم، ادامه داد: باید ببینیم اثر صلح خوب است یا اثر جنگ که در آن مقطع زمانی تأثیر صلح بیشتر از جنگ بود.
نایبرئیس شورای هیئتهای مذهبی کشور با اشاره به اینکه معاویه خود را بهعنوان یک انسان مؤمن و دوستدار صلح معرفی کرده بود، مشخص شدن چهره واقعی معاویه را هدف امام حسن(ع) از صلح دانست و با یادآوری اینکه معاویه یک صلحنامه تهیه کرد اما شروطی برای صلح گذاشت، بیان کرد: از مفاد صلح میتوان به اینکه یزید را ولیعهد قرار ندهد، به امام علی(ع) ناسزا نگوید، حجر ابن عدی را نکشد و مالیات فقرای کوفه را به فقرای کوفه بدهد، اشاره کرد اما معاویه به هیچ یک از تعهداتش در صلح، عمل نکرد.
وی با اشاره به اینکه عدم تعهد معاویه به مفاد صلح موجب برملا شدن چهره زشت معاویه در بین مردم شد، گفت: مردم از چهره کثیف معاویه اطلاع نداشتند و تدبیر امام حسن(ع) موجب ایجاد انقلاب فرهنگی شد.
انتهای پیام