حجتالاسلاموالمسلمین محمدعلی کوشا، عضو مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم، مترجم و قرآنپژوه، در گفتوگو با ایکنا از اصفهان، در خصوص عمل فردی موسوم به پدر طب اسلامی در سوزاندن کتاب مرجع پزشکی، اظهار کرد: هیچ انسان عاقلی چنین کار سفیهانهای را انجام نمیدهد. این کار، کاری متعصبانه و دور از بینش و دانش است و همانگونه که حوزههای علمیه و دانشگاهیان و مردم فرهیخته کشور در فضای مجازی آن را محکوم کردند، بنده نیز این کار زشت و نابخردانه را محکوم میکنم. کتابسوزی در هر سیستم فکری و هر نظام فرهنگی امری بسیار قبیح، ناشایست و محکوم تلقی میشود.
وی ادامه داد: علم طب، حاصل تجربه و کوشش علمی بشر است، طب هیچگاه در انحصار گروه خاصی نبوده و نیست و از گذشته انسانها با کسب تجربه از طریق گیاهانی که آنها را بهعنوان دارو تشخیص میدادند، خودشان را معالجه میکردند.
عضو مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم بیان کرد: در زمان ائمه(ع) نیز اگر کسی از آنان در خصوص امراض مورد ابتلاء، سؤالی میپرسید به همان روش معهود طبیبان آن روزگار به تناسب زمان و مکان و موقعیتی که داشتند، براساس تجارب خویش آن هم متناسب با سطح علم و فرهنگ زمان جواب میدادند و رهنمودی بیان میکردند و به شماری از داروهای گیاهی اشاره میکردند، اما این به آن معنا نیست که آنان بهعنوان یک رشته مستقل علمی، طبی را بهعنوان طب اسلامی عرضه کرده باشند.
کوشا افزود: از طریق پیشوایان، رهنمودهایی کلی برای حفظ بدن و سلامت آن داریم، اما اینکه رشتهای بهعنوان طب اسلامی در اسلام تأسیس شده باشد نداریم، همانگونه که ریاضیات اسلامی، فیزیک اسلامی، شیمی اسلامی و یا فضانوردی اسلامی نداریم، بلکه اینها محصول تجربیات بشر هستند و اگر هم شماری از مسلمانان در طب کار کرده باشند، عنوان آن طب مسلمانان است نه طب اسلامی. در قرآن هم که فقط کتاب هدایت است نه رشتههای علوم و فنون، به صورت کلی اشاره شده: «کُلوا واشربُوا ولا تُسرفُوا»، اما جزئیات اینکه چه چیزی و چه مقدار و با چه کیفیت خورد و آشامید؟ چنین کاری مربوط به «طب تغذیه» است که خود یکی از رشتههای مهم پزشکی است. هرگز اشارات کلی قرآن و یا احادیث درباره رعایت و چگونگی خوراک و خوراکیها به معنای ابداع و ایجاد رشته تخصصی علوم پزشکی در اسلام نیست، بلکه اگر هم از طریق مسلمانها اقدامی شده باشد، نامش طب مسلمانان است نه طب اسلامی.
این استاد حوزه تصریح کرد: قرآن صرفاً کتاب هدایت انسانها است، نه کتاب طب یا ریاضی یا فلسفه یا فیزیک و امثال آن. اگر روایاتی هم در این زمینه نقل شده، بیشتر مکانبر و زمانبر هستند که در آنها توجه به آب و هوا و مقتضیات و فرهنگ آن زمان شده است.
انتهای پیام