به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، داریوش ارجمند، هنرمند پیشکسوت سینما و تلویزیون، شب گذشته، چهارم بهمنماه در مراسم اختتامیه پنجاه و پنجمین جشنواره منطقهای سینمای جوان که در سالن شهید اصغرزاده مشهد برگزار شد، با اشاره به سختیهای کار هنری و سینمایی در گذشته، به بیان خاطرات خود پرداخت و ابراز کرد: در همین مشهد اما نه با این شکوه، با بدبختی و وام یک دوربین هشت میلی متری تهیه کردیم؛ سینمای آزاد آن موقع با تلویزیون بود و سینمای جوان مال وزارت فرهنگ و هنر بود که امروز متعلق به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، چه در مشهد و چه در شهرستانهای دیگر آدمهای بزرگی از همین مجمع کوچک ما بیرون آمدند که فکر میکنم این جوانان دنباله آن تلاشهای گذشتهاند.
انحصار هنر در این نیمقرن شکست
وی در همین راستا در رابطه با بهبود وضعیت هنر در نیمقرن اخیر و دوران انقلاب اسلامی، ادامه داد: کار هنری در زمان قدیم خیلی دشوار بود، آن زمان به جرم اینکه فیلم برای آن ور تهیه میکنیم و میخواهیم به کشور خیانت کنیم و از این اتهامها، در خیابان با دوربین ما را گرفتند؛ امروز باید اشک شوق بریزیم چراکه در این نیم قرنی که گذشت و به ویژه در سی و خورده سال پس از انقلاب، اتفاق بزرگی در این مملکت افتاد و استعدادهای پنهان و گمشده که دیده نمیشدند، دیده شدند به تعبیری انحصار شکست و هنر متعلق به عدهای خاص نشد.
ارجمند با اشاره به استعدادهای جوان برتر حوزه سینما، ادامه داد: تلاشهای صورت گرفته در سازمانهای عهدهدار امر سینما باعث شد ما ارزش جوانانمان را ببینیم؛ جوانهایی که جوایز جهانی گرفتند و ما خیلیهاشان را نمیبینیم؛ ابوالفضل عطار کجاست که گفت سوژه نیست! چی بسازیم؟ گفتم برو سعدی بخوان؛ گفت خواندم چیزی ندیدم؛ گفتم چرا، یک سوژه قشنگ هست، داستان مردی که کفشش را دم در مسجد دزدیدند؛ خیلی بدو بیراه به زمین و زمان گفت اما وقتی چند قدم از مسجد دور شد، مردی را دید که نشسته و پا ندارد، آن وقت خدا را شکر میکند که پا دارد؛ این جوان قصه را به شکل دیگری تغییر داد و براساس «کهن جامه خویش پیراستن» به صورت قصه زیبایی درآورد و تمام جوایز اروپا را برد.
وی در ادامه همین موضوع، با یادآوری حادثه پلاسکو، ابراز کرد: جوانی را در اصفهان دیدم راننده بود اما فیلم میساخت بدون اینکه دانشکده و کلاس رفته باشد؛ میخواهم بگویم اتفاقی که در مملکت افتاده، ما را بدون واسطه با زندگی مربوط کرده است؛ ما زندگی را دیگر از روی کتابها نمیشناسیم؛ امروز وقتی مردم میروند کنار ساختمان پلاسکو و برای کسانی که هیچ نسبت سببی و نسبی با آنها ندارند، گل میگذارند، این لمس زندگی و روزگار است.
این هنرمند پیشکسوت توجه به جامعه را از موضوعات مهم برای هنر دانست و بیان کرد: دوست دارم بیتی از حضرت حافظ بخوانم بیتی که وقتی دوستان به من میگویند برای سینما چیزی بنویس، من این بیت را مینویسم؛ «راز درون پرده ز رندان مست پرس/کاین حال نیست زاهد عالی مقام را» با همان توجیه و تفسیری که از مستی حافظانه داریم، یعنی غرق بودن در آنچه در جامعه میگذرد، وقتی اسامی فیلمهای تولید شده توسط جوانان را دیدم، چه تعبیری! چه نگاهی! چراکه اسم فیلم شناسنامه آن است و میشود از آن فهمید که جوان به چه میاندیشد.
مشهد در سینمای جوان اول است
وی با اشاره به جایگاه مشهد در سینمای جوان، تصریح کرد: مشهد پایگاه بزرگی برای سینمای جوانان و جلوتر از همه استانها است و به جز تهران شهر اهواز نیز پرورش دهنده کیانوش عیاری بود.
ارجمند ضمن تقدیر از تلاشهای صورت گرفته در جهت سوق دادن جوانان به سینما، در خصوص زوم مراقبت از هنر واقعی، تاکید کرد: چقدر خوب است که داریم نسل آینده را به طرف سینما سوق میدهیم اما باید توجه داشت که همواره هر پدیدهای، همزاد حرامزادهای دارد که با آن متولد میشود که حتما باید آن را بشناسیم باید در پیشگاه هنر ذبحش کنیم.
تقلید به هنر ضربه میزند
وی تقلید را بزرگترین همزاد لطمهزننده به سینما برشمرد و افزود: هنر مطلقا نمیتواند با تقلید کنار بیاید چراکه هنر، آفرینش و خلاقیت است و خلاقیت، تقلید نیست؛ ممکن است برای آنکه دستت راه بیفتد، سرمشق یک خطاط بزرگ را تقلید کنید و بنویسید اما از آن مرحله که گذشتید، باید به یک خلاقیت برسید؛ کلاس سینما خوب است، باید ویژگیهای سینما و رموز آن را دریافت کنید، اما وقتی خواستید فیلم بسازید دیگر باید بیتقلید شروع کنید.
نزدیکشدن به انسان، ویژگی خاص کیارستمی
وی در بیان ویژگیهای خاص عباس کیارستمی، ادامه داد: این مرد در فیلمهایش به جز سه پایه از هیچ چیز استفاده نکرد؛ گاهی جوانها دنبال ابزارند و میگویند ابزار نیست اما ایشان در آخرین فیلمش که اروپا را تکان داد، «طعم گیلاس» که به لحاظ فلسفه، نگاه و ساختار بسیار با ارزش است، جز یک سه پایه و دوربین هیچ چیز دیگری نداشت چراکه در زندگی واقعی وقتی حرف میزنیم، راه میرویم و ... روی تراولینگ نیستیم؛ او این را میدانست و همین ویژگی باعث شده بود او این اندازه به انسان و سینمایش هم به خاصیت انسانی نزدیک باشد.
هرچه از حضرت رضا(ع) خواستم، گرفتهام
این هنرمند پیشکسوت با ابراز این مطلب که من هرچه از حضرت رضا(ع) خواستم گرفتهام، ابراز کرد: آرزو میکنم و از حضرت رضا(ع) میخواهم که قدرت و قوت بدهد به جوانها و دلم میخواهد همانطور که حضرت به ما کمک کرد به این جوانان هم کمک کند درست است دیگر در مشهد نیستم اما هرچه از حضرت رضا(ع) خواستم، گرفتهام.
ارجمند با ابراز اینکه جوانان الان وضعیت بهتری نسبت به زمان جوانی ما دارند، ادامه داد: ما سالنی نداشتیم که در آن فیلم نمایش بدهیم یا دو بیت شعر در آن بخوانیم و سختیهای زیادی داشتیم اما جوانان الان باید قدر بدانند.
خلاقیت؛ نیاز امروز هنر
این هنرمند پیشکسوت با بیان اینکه امروز ابزار برای فیلمسازی در اختیار همه است، اضافه کرد: آنچه امروز نیاز است خلاقیت است.