به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، هرچه به عرصه میدان شهدا نزدیکتر میشدم، خیل عظیم مردم نوید وجود مراسمی معنوی را میداد، مراسمی که قرار بود در آن خادمان اربعین حسینی بدرقه شوند، وداع و بدرقهای متفاوت از جنس پابوسی خون خدا.
گویا بابی از سوی سرور و سالار شهیدان برای عرض ارادت خادمان به زائران کویش گشوده شده است تا عاشقان و دلدادگان اهل بیت(ع) یک بار دیگر طعم شیرین خدمترسانی آن هم از جنس خدمت به زائران حسینی بچشند.
این مراسم معنوی از ساعات آغازین با قرائت زیبای محمدجواد کاشفی، قاری ممتاز و بینالمللی قرآن کریم و از اعضای کاروان قرآنی نور حاضر در فاجعه منا، آغاز شد و با تلاوت وی فضای میدان شهدا را برای دقایقی با ترنم کلام وحی عطرآگین کرد.
در این مراسم زائران کاروان راهیان کربلا و تمامی حاضران برای عرض ارادت به امام مهربانی رو به بارگاه ملکوتی امام هشتم، صلوات خاصه امام رئوف را زمزمه کرده و دل به ضریح ملکوتی امامش گره زدند؛ اعضای کاروان راهیان کربلا در گروههایی 12 گانه با سربندها و پرچمهایی مزین به نام مبارک حضرت اباعبدالله الحسین(ع) چفیه مشکی رنگ بر گردن و مبلغان حلقه معرفت در صفوفی منظم پشت سر هم ایستاده بودند.
«خادم الحسین، بلدیه مشهدالرضا» عنوانی بود که بر روی لباسهای سبزرنگ خادمان نقش بسته بود، هر کدام از این زائران با یک کوله مسافرتی متشکل از ملزومات سفر نه با پای سر که با پای جان برای آغاز این سفر حماسی که شور حسینی در آن نهفته بود، لحظهشماری میکردند.
اشکها و لبخندهای خانوادهها؛ بدرقه راه خادمان اربعین
حضور و ارتباط زیبای عاطفی خانوادههای خادمان که به قصد همراهی و بدرقه عزیزانشان آمده بودند، بازار داغ گرفتن عکسهای یادگاری با مسافران این سفر معنوی، بوی دلنشین اسپند که فضای میدان شهدا را آکنده کرده بود، پخش شکلات در بین حضار به مناسبت سالروز میلاد امام موسی کاظم(ع) و ... همه و همه نوید سفری خاص و تکرارناشدنی را میداد...
امروز عرصه میدان شهدای مشهد میزبان یک وداع بود، وداعی عاشقانه از جنس نور، وداعی از جنس عشق و دلدادگی و شور و شعور ...، آنها می رفتند تا مرهمی بر زخم پاهای زائران پیاده و دلداده سرور و سالار شهیدان عالم باشند...
شور و حرارت مراسم بدرقه خادمان اباعبدالله(ع) به حدی بود که بسیاری از مجاوران و زائران را برای دقایقی متوقف و منقلب کرده و باعث میشد به تماشای این صحنه بنشینند. نوای لبیک یا حسین(ع) خادمان و حاضران هر از چندگاهی فضای میدان شهدا را معطر و دلها را آکنده از عشق اباعبدالله(ع) میکرد.
مرثیهسرایی علی برادران، مداح اهل بیت عصمت و طهارت(ع) در بخش دیگری از مراسم نیز برای لحظاتی چشمهای حاضران را بارانی و دلهای عاشقان و دلسوختگان ثارالله را راهی کانون شور و حرارت قلبهای شیعیان جهان، کربلای معلی کرد؛ در همین حین پرچم قرمز منقش به نام مبارک اباعبدالله الحسین(ع) نیز با ارادتی خاص در بین خادمان دست به دست شد.
دستهای اجابتی که لبیکگویان به سوی آسمان بلند می شد
دستهای اجابت خادمان و زائران کوی حسین(ع) که هر از چندگاهی با زمزمه نوای «لبیک یا حسین(ع)» به سوی آسمان بلند میشد، چرا که میدانستند تا لحظاتی دیگر قرار است پا در سفر جاذبه مغناطیس حسین بن علی(ع) بگذارند...
در پایان این مراسم معنوی، ابتدا اتوبوسرانان و سپس گروههای دوازدهگانه کاروان راهیان کربلا یک به یک از دروازه قرآن با چشمانی که از شوق زیارت اباعبدالله(ع) برق میزد، عبور کرده و در اتوبوسهای عازم کربلای معلی مستقر شده و این سفر معنوی را رسما آغاز کردند، اتوبوسهایی که بر روی آنها جمله زیبای «حب الحسین یجمعنا» بر روی آنها حک شده بود...
اما آخرین لحظههای این مراسم، نگاه پر از حسرت زائران و مجاورانی بود که با اشکهای خود این کاروان را بدرقه کردند؛ کاروانی که از آن جا مانده بودند و چه سخت است حال جاماندگان از قافله عشق...