به گزارش ایکنا از لرستان مجید کافی، استاد دانشگاه، امروز اول اسفند ماه در گردهمایی مدیران، دبیران شورای اقامه نماز، رؤسای روابط عمومی و ائمه جماعات منطقه دو کشور شرکتهای تابعه وزارت نفت که به میزبانی شرکت گاز لرستان برگزار شد، به بیان مطالبی در رابطه با نقش روحانیت در آسیبها و مسائل اجتماعی پرداخت.
وی با اشاره به اینکه نباید از نقد خود بترسیم و اگر کسی از مجموعه نقد کرد، باید بتوانیم تهدید را به فرصت تبدیل و ضعفهای خود را برطرف کنیم، ادامه داد: وزارت کشور در سال ۱۳۹۵ در تحقیقاتی مفصل آسیبهای اجتماعی را در جامعه بررسی کردند که نتیجه آن شناسایی ۱۰ آسیب جدی در کشور بود که مقام معظم رهبری در رابطه با این گزارش فرمودند برای هر کدام از این آسیبها دق کنیم کم است.
کافی ادامه داد: با توجه با تحقیقات وزارت کشور بزرگترین آسیب جامعه، حاشیهنشینی بوده و پس از آن بیکاری، اعتیاد، بیحجابی و بدحجابی، طلاق، بیانضباطی و قانونگریزی، زندان، خشونت و ناهنجاریهای اجتماعی و اخلاقی، بیاعتمادی و نارضایتی و بیهویتی ۱۰ چالش جدی در کشور هستند.
این استاد دانشگاه افزود: آسیب اجتماعی هم پدیده اجتماعی است که نباید در جامعه باشد ولی وجود دارد که معمولاً آدمها از آن رنج میبرند، بنابراین با انحراف اجتماعی فرق میکند چرا که انحراف اجتماعی آنجایی است که یک قاعده اخلاقی و ارزشی داریم و کسانی آن را رعایت نمیکنند؛ البته اگر آن قاعده قانون باشد و کسی آن را رعایت نکند، مجرم شناخته میشود.
وی تصریح کرد: آسیبهای اجتماعی در جامعه تا حدی عادی و طبیعی است و اگر از یک حد بگذرد، به آسیب اجتماعی و اگر بیشتر از حد باشد، به بحران اجتماعی تبدیل میشود که طی چند سال گذشته برخی از آسیبهایی که در جامعه ما وجود داشته، به بحران تبدیل شده است.
کافی با اشاره به اینکه آسیبهای اجتماعی متراکم، مزمن، فراگیر، فزاینده و در هم تنیده شدهاند، ادامه داد: مشکل ما این است که دولتها هر کدام میآیند، میخواهند یکی از این آسیبها را حل کنند، در صورتی که باید برای همه آسیبهای اجتماعی برنامه مشترک و همزمان داشته باشیم چرا که مانند یک کلاف به یکدیگر وصل هستند.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: آستانه تحمل جامعه پایین آمده و تحریکپذیری جامعه بالا رفته است و با پایین آمدن آستانه تحمل امکان تبدیل تفاوتهای قومی، طبقاتی، نژادی، جنسیتی، ارزشی و مذهبی به گسست و شکافهای طبقاتی، قومی و غیره و تبدیل به مسائل اجتماعی و بحران اجتماعی وجود دارد.
وی با اشاره به وظایف اهل علم و روحانیت در این زمان ادامه داد: ۵ راهکار کلی برای این اوضاع ارائه میشود؛ این پنج محور شامل خانواده، معنویتگرایی، آموزش سواد رسانهای، قوانین و نظارت و تقویت ارتباطات انسانی میشود.
کافی با اشاره به اینکه لازم است روحانیت در سخنرانی، صحبتها و کارهای تحلیلی روی محورهای خانواده و معنویتگرایی خیلی تأکید داشته باشند، بیان کرد: اگر بتوانیم خانوادهها را آن طور که منابع دینی ما میگویند تشکیل دهیم، بخشی از معضلات حل میشود؛ این نکته نیز قابل توجه است که هیچ پدیده اجتماعی تکعاملی نیست.
این استاد دانشگاه با اشاره به وظایف روحانیت و اهل علم در برخورد با آسیبهای اجتماعی، گفت: این وظیفه روحانیت، آگاهیبخشی و آموزش عمومی است که در این راستا میتوان طراحی و برگزاری کارگاهها، ایجاد محتوا و ترویج سواد رسانهای را انجام داد. دومین گام، تقویت فرهنگ و هویت اجتماعی با برگزاری رویدادهای فرهنگی و بازآفرینی ارزشهای ملی است.
وی، سومین وظیفه روحانیت و اهل علم در مقابله با آسیبهای اجتماعی را شبکهسازی و ایجاد تغییر اجتماعی با همکاری با سازمانهای مردمنهاد و ایجاد پلهای ارتباطی دانست و بیان کرد: پژوهش و تحلیل مسائل اجتماعی با تحقیقات میدانی، پیشنهاد سیاستهای عملی، همچنین الهامبخشی و الگو بودن با حضور فعال در جامعه، حمایت از تغییرات مثبت استفاده از رسانهها و فضاهای مجازی با پلتفرمهای آنلاین و پویشهای اجتماعی، ارتباط با دولت و نهادها با ارائه طرحهای پیشنهادی و رصد و نظارت از جمله وظایف روحانیت و اهل علم در مقابله با آسیبهای اجتماعی در جامعه است.
انتهای پیام