طمع‌ورزی کرامت انسان را از بین می‌برد
حجت‌الاسلام سیدهادی موسوی با بیان اینکه طمع‌ورزی کرامت انسانی را از بین می‌برد، گفت: در حکمت دوم نهج‌البلاغه سه عامل طمع‌ورزی، بیان سختی‌ها پیش دیگران و بازکردن سفره دل و نیز عدم کنترل زبان سبب خواری انسان است.
حجت‌الاسلام سیدهادی موسوی، مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه در بنیاد مسکن انقلاب اسلامی لرستان در گفت‌وگو با ایکنا از لرستان، با اشاره به نکات تفسیری حکمت دوم نهج‌البلاغه «أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه» اظهار کرد: این حکمت بیان‌کننده آن است که اگر کسی طمع‌ورزی را شعار خود قرار دهد یا سفره دل را پیش هر کسی باز کند و توان مهار زبان را نداشته باشد، خود را خوار و ذلیل کرده است.
وی با بیان اینکه هر کسی که اسرار و سختی‌های زندگی خود را برای دیگران بازگو کند به خواری و ذلت رضایت داده است، اضافه کرد: کسی که زبان را فرمانروای خود قرار دهد و نتواند آن را کنترل کند نیز خود را سبک کرده است. وقتی زبان مهار نشود هر خطایی از آن سر می‌زند و این انسان است که با تهمت و دروغ و نیش و کنایه سبب خواری و سبک شدن خود می‌شود.
سهرابی با بیان اینکه اولین کلیدواژه حکمت دوم نهج‌البلاغه «أَزْرَى» فعل ماضی و به معنای ذلت و خواری است، ادامه داد: نباید طمع و طمع‌ورزی را شعار و یار همیشگی خود قرار دهیم؛ در بیان برخی مفسران، انسان نباید طمع را لباس زیرین خود قرار دهد، چراکه طمع‌ورزی کرامت انسانی را از بین می‌برد.
مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه در بنیاد مسکن لرستان با یادآوری اینکه طمع‌ورزی به معنای چشم به مال دیگران داشتن است، اضافه کرد: انسان در طول زندگی نباید با ذلت و خواری، مشکلات و سختی‌های زندگی را بیان کند و فراز «رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ» بیان‌کننده این مطلب است.
وی با بیان اینکه امام علی(ع) در حکمت دوم نهج‌البلاغه سه مصداق و مواردی را بیان می‌کند که سبب خواری و سبک شدن انسان می‌شود، گفت: طمع‌ورزی، بیان سختی‌ها و عدم مهار زبان از مواردی است که سبب خواری و سبکی انسان است.
سهرابی با بیان اینکه آدم طمع‌ورز در نگاه دیگران خار و بی‌ارزش می‌شود، گفت: لازم نیست پیش کسی که نشسته‌ایم سفره دل را باز کرده و تمام اسرار زندگی را بیان کنیم، چراکه گاهی بیان برخی مسائل شخصی سبب از بین رفتن کرامت انسان است و بهتر آن است که انسان اسرار خود را کتمان کند.
مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه در بنیاد مسکن لرستان با بیان اینکه نقطه مقابل طمع قناعت است که سبب عزت آدمى مى‌شود همانگونه که اميرمؤمنان علی(ع) فرمود: «عَزَّ مَنْ قَنَعَ؛ آن کس که قناعت پيشه کند عزيز خواهد بود» اظهار کرد: با توجه به این حکمت میتوان گفت که انسان عاقل بايد زبانش را در اختيار عقلش قرار دهد نه اينکه عقلش را در اختيار زبان، چراکه اولى مايه سعادت و دومى اسباب حقارت است.
وی گفت: صفات سه‌گانه نکوهيده‌اى را که امام علی(ع) در اين حکمت بيان فرموده عبارت از طمع، فاش کردن ناراحتى‌ها نزد هر کس و امير ساختن زبان بر خود است که هر سه در اين جهت مشترک هستند که سبب ذلت و خوارى مى‌شوند و اين هماهنگى در اثر سبب شده است که امام علی(ع) هر سه را کنار هم قرار دهد.
خبرنگار امین زینی‌وند
انتهای پیام
