فراهم شدن زمینه هدایت الهی با اشک بر حسین(ع)
کد خبر: 3919135
تاریخ انتشار : ۰۶ شهريور ۱۳۹۹ - ۰۷:۵۶

فراهم شدن زمینه هدایت الهی با اشک بر حسین(ع)

کارشناس مذهبی با اشاره به این‌که اشک و گریه بر مصائب کربلا، زمینه هدایت الهی را فراهم می‌کند، افزود: البته فضایل گریه بر مصائب کربلا شامل حال کسانی می‌شود که توبه واقعی کرده و عمل‌گرا باشند.

عزاداری محرم فرصتی برای سبک کردن قلب و روح از گناهانحجت‌الاسلام رضا میری، کارشناس مذهبی در گفت‌وگو با ایکنا از لرستان، با تسلیت ایام محرم، گفت: ارزش و مقام والای امام حسین(ع) در درگاه الهی به اندازه‌ای است که حتی با گریه و عزاداری برای آن حضرت می‌توان از گناهان رهایی یافت.

وی با بیان این‌که روایات فراوانی از پیامبر اکرم(ص) و امامان معصوم(ع) درباره ثواب عزاداری و گریستن بر مصائب امام حسین(ع) و اهل‌بیت آن حضرت نقل شده که در آن‌ها شیعیان به این امر تشویق و ترغیب شده‌اند، ایام محرم و عزاداری و گریستن بر مصیبت امام حسین(ع) را فرصتی برای تزکیه دانست و عنوان کرد: با اشک ریختن بر مصائب امام حسین(ع) بسیاری از حجاب‌های ایجاد شده که به‌واسطه گناهان کوچک و بزرگ بر اطرف قلب انسان ایجاد شده پس زده می‎شود و زمینه را برای دریافت هدایت‌های الهی آماده‎تر می‎کند.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: تجربه شخصی تمام کسانی‌که در مراسم عزاداری امام حسین(ع) شرکت می‌کنند بر این موضوع صحه می‎گذارد زیرا شاهد هستیم که بسیاری از اموراتی که تا قبل‌از آن گره خورده بود به واسطه عزاداری بر امام حسین(ع) باز می‎شوند.

وی با بیان این‌که عزاداری برای سیدالشهداء(ع) در ماه محرم را باید فرصتی برای سبک کردن قلب و روح از گناهان قلمداد کرد تا بتوان با توان بیشتر در سایر ماه‌ها زندگی کرد، ادامه داد: از سوی دیگر ما به‌عنوان مسلمان و محبان اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) وظیفه داریم تا از سیره این بزرگواران اطاعت کنیم و در جایی‌که عقل و درایت قدرت حل مسائل و شبهات را ندارد نباید کلیات مسائل را زیر سؤال برد.

این کارشناس مذهبی افزود: یکی‌از سیره‎های اهل‌بیت(ع) عزاداری بر مصائب امام حسین(ع) بود تا جایی‌که روایتی از امام زمان(عج) نقل شده که می‌فرمایند: «اگر روزگار مرا به تأخیر انداخت و مقدرات از یاری و نصرت تو در روز عاشورا باز داشت، هر آینه من صبح و شام بر تو ندبه می‎کنم و به جای قطرات اشک، بر تو خون می‎گریم».

وی با اشاره به این‌که در کامل‌الزیارات می‌خوانیم که امام سجاد(ع) باقی مانده عمرشان پس‌از عاشورا همواره می‌گریستند و هرگز خاطره آن روزها در ذهن‌شان کم‌رنگ نمی‌شد، عنوان کرد: محور سلوک با گریه بر سیدالشهدا(ع)، امام سجاد(ع) است و اگر کسی بخواهد به این وادی راه پیدا کند باید از مدخل امام سجاد(ع) وارد این میدان شود.

میری با بیان این‌که امام جعفرصادق(ع) فرمودند: «گریه کننده جدم از جای خود برنمی‌خیزد، مگر این‌که مانند روزی که از مادر متولد شده از گناهان پاک است» و حضرت فاطمه‌زهرا(س) فرمودند: «هرگاه گریه‌کنندگان بر حسینم داخل بهشت شوند، من هم داخل بهشت می‌شوم»، تصریح کرد: باید توجه داشت که گریستن برای امام حسین(ع) به تنهایی کافی نیست بلکه باید همراه با تقویت ایمان و اصلاح رفتار شخص براساس دستورات دین اسلام باشد، در غیر این‌صورت هیچ انسانی بدون تغییر در رفتار و کردار خود در بندگی خدا و عزم بر توبه، برای دریافت رحمت خداوند شایستگی نخواهد داشت.

وی افزود: تمام فضائل گریه بر امام حسین(ع) فقط شامل افرادی می‌شود که در مسیر بندگی خدا، مصمم و عمل‌گرا باشند، نه به جای ایمان به خدا و عمل به وظایف شرعی، فقط به گریه در ماه محرم بپردازند، بنابراین در ابتدا باید تصمیم به توبه واقعی و قلبی گرفت سپس با یاد مصیبت‌های امام حسین(ع) گریست و قلب خود را از ناپاکی‌ها و آلودگی‌ها پاک کرد.

انتهای پیام
captcha