در تفسیر سوره حدید مطرح شد:
معیت خدا بر انسان، معیت و همراهی قیومی است/لزوم رعایت ادب حضور
گروه فعالیتهای قرآنی: بنا بر تفسیر آیه چهارم سوره حدید، مقصود از معیت خدا بر انسان، معیت و همراهی قیومی است یعنی؛ انسان از خدا و خدا از انسان جدا نیست انسان بدون خدا بی‌معناست هرکجا انسان هست خدا هم هست و هرکجا که خدا باشد طبیعتاً موجودات هم هستند.وقتی ما معتقد باشیم که خدا همیشه با ما و ظاهر و شاهد است و حضور دارد باید ادب حضور را رعایت کنیم و گناه و نافرمانی و معصیت نکنیم.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از لرستان، آیت‌الله سیداحمد میرعمادی، نماینده ولی‌فقیه در استان و امام جمعه خرم‌آباد شامگاه جمعه، دوازدهم خردادماه در برنامه تفسیر قرآن‌کریم با محوریت سوره مبارکه «حدید» که در مسجد بعثت خرم‌آباد برگزار شد، گفت: بخشی از آیه چهارم سوره مبارکه حدید با این مضمون « ...وَهُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ» خدا باشماست هرکجا باشید کمااینکه این آیه معروف به آیه حضور است.
وی با اشاره به اینکه آیه حضور اشاره دارد به یکی‌از صفات خدا یعنی صفت حضور و شهود است، افزود: آیه هفت سوره مجادله، 16 قاف، 115 بقره نیز از آیات حضور هستند، ادامه داد: ما چون در عالم ماده و در این دنیای خاکی زندگی میکنیم درک این معنا برای ما مشکل است اینکه انسان مادی بخواهد وجود ماوراء مادی را درک کند.
آیت‌الله میرعمادی ادامه داد: مفسران درباره اینکه خدا باشماست یا (معیت و همراهی خدا با انسان) چهار احتمال را مطرح کرده‌اند،که یک احتمال آن مورد قبول نیست و سه احتمال دیگر آن قابل قبول است.
این مفسر قرآن‌کریم اظهارکرد: تعبیر اول از این معیت، معیت و همراهی زمانی و مکانی است که این مراد نیست چون خدا نه جسم است و نه جسمانی، احتمال دوم نیز این است که مقصود از معیت، معیت وجودی است یعنی خدای متعال بر انسان احاطه وجودی دارد هرکجا انسان باشد، خداوند احاطه وجودی دارد، احتمال سوم نیز اشاره به احاطه علمی خدا بر انسان دارد یعنی؛ خدا می‌داند که انسان چه میکند.
وی اضافه کرد: احتمال چهارمی که در این رابطه وارد شده مقصود از معیت خدا بر انسان، معیت و همراهی قیومی است یعنی؛ انسان از خدا و خدا از انسان جدا نیست انسان بدون خدا بی‌معناست هرکجا انسان هست خدا هم هست و هرکجا که خدا باشد طبیعتاً موجودات هم هستند و این معیت قیومی خدا بر انسان است مثل رابطه خورشید با اشعه و سایه با انسان که این احتمال قابل قبول است.
نماینده ولی‌فقیه در لرستان با بیان اینکه این معنا در معارف دینی ما هم آمده است، ادامه داد: در دعای عرفه میخوانیم: «خدایا آیا برای غیر تو ظهوری هست تو ظاهری، تو باطنی، تو با ما هستی» و در دعای سحر نیز میخوانیم «هر نوری و هر روشنایی و حرکت و نشست و برخاستی که هست از توست» و در دعای عرفه نیز میخوانیم: «خدایا من تو را به تو شناختم» کمااینکه وقتی ما معتقد باشیم که خدا همیشه با ما و ظاهر و شاهد است و حضور دارد باید ادب حضور را رعایت کنیم و گناه و نافرمانی و معصیت نکنیم.
وی با اشاره به اینکه آیه حضور اشاره دارد به یکی‌از صفات خدا یعنی صفت حضور و شهود است، افزود: آیه هفت سوره مجادله، 16 قاف، 115 بقره نیز از آیات حضور هستند، ادامه داد: ما چون در عالم ماده و در این دنیای خاکی زندگی میکنیم درک این معنا برای ما مشکل است اینکه انسان مادی بخواهد وجود ماوراء مادی را درک کند.
آیت‌الله میرعمادی ادامه داد: مفسران درباره اینکه خدا باشماست یا (معیت و همراهی خدا با انسان) چهار احتمال را مطرح کرده‌اند،که یک احتمال آن مورد قبول نیست و سه احتمال دیگر آن قابل قبول است.
این مفسر قرآن‌کریم اظهارکرد: تعبیر اول از این معیت، معیت و همراهی زمانی و مکانی است که این مراد نیست چون خدا نه جسم است و نه جسمانی، احتمال دوم نیز این است که مقصود از معیت، معیت وجودی است یعنی خدای متعال بر انسان احاطه وجودی دارد هرکجا انسان باشد، خداوند احاطه وجودی دارد، احتمال سوم نیز اشاره به احاطه علمی خدا بر انسان دارد یعنی؛ خدا می‌داند که انسان چه میکند.
وی اضافه کرد: احتمال چهارمی که در این رابطه وارد شده مقصود از معیت خدا بر انسان، معیت و همراهی قیومی است یعنی؛ انسان از خدا و خدا از انسان جدا نیست انسان بدون خدا بی‌معناست هرکجا انسان هست خدا هم هست و هرکجا که خدا باشد طبیعتاً موجودات هم هستند و این معیت قیومی خدا بر انسان است مثل رابطه خورشید با اشعه و سایه با انسان که این احتمال قابل قبول است.
نماینده ولی‌فقیه در لرستان با بیان اینکه این معنا در معارف دینی ما هم آمده است، ادامه داد: در دعای عرفه میخوانیم: «خدایا آیا برای غیر تو ظهوری هست تو ظاهری، تو باطنی، تو با ما هستی» و در دعای سحر نیز میخوانیم «هر نوری و هر روشنایی و حرکت و نشست و برخاستی که هست از توست» و در دعای عرفه نیز میخوانیم: «خدایا من تو را به تو شناختم» کمااینکه وقتی ما معتقد باشیم که خدا همیشه با ما و ظاهر و شاهد است و حضور دارد باید ادب حضور را رعایت کنیم و گناه و نافرمانی و معصیت نکنیم.
