عشق به حسین(ع) با دلی به وسعت دریا

به گزارش ایکنا، از شور و حال اربعین نوشتن خودش دنیایی سرشار از شور و شیدایی است اما نوشتن شورانگیزتر می‌شود وقتی از زبان کسانی می‌نویسی که عشق و محبت خود به امام حسین(ع) را به بهترین شکل به نمایش گذاشتند، همان کسانی که به هر نحوی توانستند ارادت خود را به ارباب نشان دهند تا نامشان در فهرست خادمان اباعبدالله‌الحسین(ع) باشد. اینجا روایتی می‌خوانید از خدمتگزاری خادمانی از هر سن و سال در کربلای معلی؛ روایتی از صوت‌های ارسالی که با وجود کیلومترها فاصله، زمانی که آن را می‌شنوی سرشار از شور حسینی است، گویی در مقابلت نشسته‌اند و از خدمت به زائران حسین(ع) می‌گویند.

اینجا سخن از پزشک جوانی است که امسال برای اولین بار به کربلا مشرف شده است و همچون خدمت به زائران امام رئوف در جوار حرم امامزادگان یاسر و ناصر(ع)، در موکب شهدای طرقبه مرهم‌گذار و پرستار زائران حسینی بود یا مؤذن ۱۱ ساله‌ای که پنجمین سال تشرفش به کربلا بود و نانوایی که در گرمای ۵۰ درجه به عشق خدمت به زائران امام حسین(ع) نان می‌پخت.

پزشک جوانی که مسیر خدمت به زائران اهل بیت(ع) را با عشق پیمود

سعید اصغرزاده، ۳۳ ساله، کارشناس پرستاری شاخه فوریت‌های پزشکی و در حال حاضر دانشجوی دکتری داروسازی دانشگاه تهران است. او همچنین رئیس پایگاه اورژانس بقعه متبرکه امامزادگان یاسر و ناصر(ع) طرقبه شاندیز است که به جهت ارائه خدمات درمانی و پزشکی به زائران اربعین حسینی عازم کربلا شد تا در موکب شهدای طرقبه حضور داشته باشد.

این پزشک جوان می‌گوید: اولین بار بود که به کربلای معلی مشرف شدم و در موکب شهدای طرقبه در حال ارائه خدمات پزشکی و درمانی به زائران اربعین حسینی بودم. امسال با توجه به فروکش کردن بیماری کرونا شاهد استقبال بی‌نظیر و گسترده عاشقان حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) بودیم و واقعا این دریای بیکران زائران حسینی قابل وصف نیست.

این زائر کربلا با شور و اشتیاق از مردمی سخن می‌گفت که فارغ از هر نژاد، ملیت و رنگ پوست در کنار هم در گردهمایی میلیونی اربعین امسال مشارکت داشتند و از لحظاتی که با کمال افتخار پیشنهاد خدمت به زائران امام حسین(ع) را می‌پذیرد.

رئیس پایگاه اورژانس بقعه متبرکه امامزادگان یاسر و ناصر(ع) با اشاره به سختی‌های کار در شرایط هوای گرم عراق، گفت: حس خدمت به مردم مخصوصا زائران حسینی بسیار لذت‌بخش است و چه موهبتی بالاتر از خدمت به زائران حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) است؛ به هر حال هر کاری سختی‌های مخصوص به خود را دارد؛ کار کردن در دمای ۴۷ درجه و عدم آشنایی کامل به زبان عربی، قطعی مکرر آب و برق از مواردی بود که شرایط را بسیار سخت و طاقت‌فرسا می‌کرد، اما وقتی به مصائب و سختی‌هایی که بر امام حسین(ع) و اهل بیت(ع) پاک و یاران وفادارش گذشت می‌اندیشیدم، با خود می‌گفتم اینها قطره‌ای در برابر آن دریا هم نیست.

حس بودن در کربلا بسیار حس خوب و لذت‌بخشی است؛ اینکه احساس کنید قطره‌ای از دریای عاشقان حسینی هستید و می‌توانید خدمت زائران آن حضرت را انجام دهید آن هم زائرانی که برای اربعین امام حسین(ع) با این همه سختی از راه‌های دور و نزدیک خود را به کربلا رسانده‌اند، بهترین حس دنیاست.

وی با اشاره به خدمات‌دهی پزشکی و دارویی در موکب شهدای طرقبه بیان کرد: روزانه حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر مراجعه‌کننده داشتیم که بیشتر زائران ایرانی بودند، ولی زائرانی نیز از شهرهای مختلف عراق مثل بصره، کوفه، بغداد و از کشورهای دیگر مثل لبنان، پاکستان، افغانستان هم مراجعه‌کننده‌های زیادی برای دریافت خدمات پزشکی و درمانی داشتیم.

از خدا می‌خواهم که همه آرزومندان کربلا از نزدیک فضای معنوی و عالی این سرزمین را تجربه کنند، من که برای اولین بار بود به کربلا مشرف شدم و واقعا حس غریبی را تجربه کردم و امیدوارم هر سال خدمت به زائران اربعین حسینی نصیبم شود.

خادمی کوچک با دلی به وسعت دریا

صوت صحبت‌های سیدامیرحسین کوچکترین خادم موکب شهدای طرقبه در کربلای معلی را که ۱۱ سال سن دارد باز می کنم و با گوش سپردن به سخنانش احساس می‌کنم این پسر نوجوان همه وجودش سراسر عشق و محبت به حسین(ع) است، وقتی می‌گوید: محبت امام حسین(ع) در دل آدم باشد مشکلات و گرمای ۵۰ درجه هوا هم قابل تحمل است، وقتی با شور و هیجان از ذوق خدمت به زائران حسینی می‌گوید به این یقین می‌رسم که این سید کوچک، دلی به وسعت دریا دارد که عشق حسین(ع) در آن موج می‌زند.

او خودش را این‌گونه معرفی می‌کند: سیدامیرحسین پورمحمود از شهر طرقبه هستم و توفیق پیدا کردم که پنج بار به کربلا مشرف شوم و سه بار در خدمت موکب برای زائران امام حسین(ع) بودم و دو بار هم با کاروان به کربلا آمده‌ام. خدمت من در موکب این‌طور بود که در شستن ظرف‌ها و توزیع شربت و میوه بین زائران امام حسین(ع) کمک می‌کردم، موقع اقامه نمازهای جماعت مکبری و اذان گفتن به عهده من بود و هر طور می‌توانستم و در توانم بود برای موکب و زائران خدمت می‌کردم.

خدمت به زائران امام حسین(ع) حال و هوای عجیبی دارد؛ آن هم دیدن زائرانی که با شور و شوقی خاصی برای زیارت می‌آمدند. من سال‌های پیش هم به کربلا آمده بودم و در دو موکب امام رضا(ع) که در نجف و کربلا خدمت کرده بودم؛ اول از طریق پدرم با این موکب آشنا شدم؛ امسال هم لطف امام حسین(ع) شامل حالم شد و برای خدمت به زائران اربعین به کربلا آمدم.
امسال حضور جمعیت زیاد و یکی از اصلی‌ترین مشکلات گرمای هوا بود، اما وقتی محبت امام حسین(ع) در دل آدم باشد همه اینهاقابل تحمل است.

پخت نان برای زائران حسینی در گرمای ۵۰ درجه

محسن حافظ یکی از نانوایان زحمتکش و بازنشسته شهر طرقبه است؛ او که حدود ۵۶ سال دارد و برای اولین بار بود که به کربلای معلی مشرف شده بود، می‌گوید: به دلیل مشکلاتی که برای پخت نان در کربلا برای زائران وجود داشت، با تأمین آرد از سوی موکب شهدای طرقبه، با افتخار آمدم تا برای زائران امام حسین(ع) نان بپزم و خدمت کنم.

هوای کربلا گاهی اوقات تا حدود ۵۰ درجه هم می‌رسید، اما به عشق خدمت به امام حسین(ع) گرما را تحمل می‌کردیم و همین عشق و ارادت به حضرت اباعبداالله‌الحسین(ع) همه سختی‌های کار را آسان می‌کرد.

نان محلی طرقبه را که می‌پختیم مورد استقبال خوب زائران امام حسین(ع) بود؛ تشرف به کربلا و پخت نان برای خدمت به زائران امام حسین(ع) توفیق بزرگی برایم بود؛ چراکه تا به حال زیارت کربلا قسمت من نشده بود. دلتنگ حرم امام حسین(ع) هستم و دلم می‌خواست در کربلا بمانم.

گزارش از اعظم دوست‌حصار