روایت نمایشی از انقلاب شاخصه‌های بومی می‌خواهد
حسین سلطان محمدی معتقد است: نحوه روایت ما از انقلاب اسلامی نباید فرمی هالیوودی داشته و باید با شاخصه‌های ملی و بومی همراه آن باشد.
حسین سلطان‌محمدی، منتقد و کارشناس سینما در گفت‌و‌گو با ایکنا درباره دلیل موفق نبودن سریال‌های انقلابی اظهار کرد: به کارهایی که در آنها تاریخ معاصر به‌ویژه تاریخ انقلاب اسلامی روایت می‌شود حساسم. تجربه‌های ناموفق گذشته مرا مجاب می‌کند تا بیننده این کارها نباشم. درباره نقد کارهای انقلابی هم باید بگوییم عموماً یادداشت‌هایی را که درباره این کارها می‌خوانم خیلی جزئی‌نگر هستند و کمتر به موضوع انقلاب در این نوشته‌ها توجه می‌شود.
وی افزود: در ابتدای تیتراژ کارهایی نظیر «روزهای ابدی» آورده می‌شود بر اساس رویدادهای واقعی. این جمله برایم قابل‌درک نیست. چگونه است که کاری بر اساس واقعیت تولیدشده، اما بعد از پخش هر قسمت شاهد اعتراضات وسیعی پیرامون آن هستیم. برای مثال وقتی «کیمیا» روی آنتن رفت این مشکلات را به‌وضوح دیدیم که در هر قسمت اعتراضاتی را شاهد بودیم.
این کارشناس سینما تصریح کرد: نمونه موفق در کارهای تاریخی از نگاه من «مختارنامه» است. هنگام پخش این سریال در پایان هر قسمت، برنامه‌ای کارشناسی پخش می‌شد که پیرامون موضوع مطرح‌شده در آن، قسمت نقدهای کارشناسانه مطرح می‌شد. من این شکل کار را عملی مؤثر و مفید می‌دانم، اما آنچه در دیگر کارها می‌بینیم نشانگر این امر نیست.
وی درباره حساسیت‌های سریال‌هایی که در آن به تاریخ معاصر توجه شده چنین توضیح داد: تولید کارهایی با رویکرد تاریخ انقلاب اسلامی از کارهای تاریخی سده‌های پیش تا حدودی سخت‌تر است، زیرا تاریخ معاصر مدعیان زیادی دارد نظیر شاهدانی که آن دوران را تجربه کرده‌اند. در همین راستا در برخی نقدها پیرامون سریال «روزهای ابدی» می‌بینیم، عده‌ای معتقدند تصویرسازی که از ابراهیم یزدی به نمایش درآمده منطبق بر واقعیت نیست، البته در میان کارهای معاصر هستند موضوعاتی که پیرامون آن کمتر حساسیت وجود دارد. برای نمونه سریال «گاندو» یا «خانه امن» را نام می‌برم. در این کارها به دلیل مسائل امنیتی، مخاطبان از موضوعاتی که رخ‌داده خبر ندارند، برای همین به آنچه به او در قالب کار نمایشی گفته می‌شود اکتفا می‌کند.
وی با بیان اینکه درباره تاریخ انقلاب باید واقعیت همانگونه که هست بیان شود، تصریح کرد: متأسفانه گاهی از طریق سیما و گاهی از طرف سازندگان، بایدها و نبایدهایی به وجود می‌آید که به کار لطمه فراوان می‌زند. یعنی برخی از نکات و اتفاقات بنا به ملاحظاتی نادیده گرفته می‌شود. این نادیده گرفتن در شرایطی که بسیاری از رخدادها پیش‌آمده خبر دارند، همین امر هم سبب می‌شود اثر نتواند تماشاگر را با خود همراه کند.
سلطان محمدی درباره شخصیت‌پردازی در فیلم‌های و سریال‌های تاریخی چنین گفت: مشکل دیگری که در رابطه با کارهایی نظیر «روزهای ابدی» وجود دارد به شخصیت‌پردازی آن آثار مربوط می‌شود، چون وقتی متون نمایشی به‌درستی دراماتیزه نمی‌شوند قادر نیستند مخاطب را با خود همراه کنند.
این کارشناس با بیان اینکه نگاه به موضوعات انقلابی در قالب کارهای مستند جذابیت بیشتری دارد، تصریح کرد: الزام کار داستانی دراماتیزه کردن آن است. این ویژگی شاید برای عده‌ای خوشایند نباشد، اما به نظرم وقایع‌نگری از انقلاب در قالب فیلم‌های مستند کارکرد دقیق‌تری دارد.
سلطان‌محمدی در انتها تاکید کرد: نکته فوق به معنای این نیست که در حوزه داستانی کاری تولید نشود، بلکه انتظارات از آن معقول باشد. نحوه روایت ما از انقلاب اسلامی نباید فرمی هالیوودی داشته و باید با شاخصه‌های ملی و بومی همراه آن باشد.
انتهای پیام
