Namazı niyə ərəb dilində qılmalıyıq?
Yəhudilik və xristianlıq kimi səmavi dinlərin Tövrat və İncil kimi səmavi kitabları var. Bəni-İsrail xalqı və Məsihin davamçıları ilə tez ünsiyyət qurmaq üçün Allah iki fərqli zaman bölümündə həmin xalqların dilində, yəni İbrani və Süryani dilində danışırdı ki, Allahın əmrlərini xarici dildən öz dilinə tərcümə etmədən alıb və onlara əməl etsinlər.
Bu gün də həmin yəhudilik və xristianlığın ardıcılları İslamı qəbul etmək niyyətində olsalar, İslamın beş vaxt namazını ərəb dilindən başqa bir dildə qıla bilməzlər. Çünki İslam sonuncu səmavi dindir və əvvəlki dinlərin ibadət tərzini ləğv edir. Onlar əvvəlki ibadətlərinin şəklini dəyişib, Peyğəmbərin (s) dini çərçivəsində ibadət halına gətirməlidirlər.
İndi bu hal ərəb olmayan digər etnik qruplara və xalqlara da aiddir. Onlar da Allah Rəsulu (s) necə ibadət edirsə, Peyğəmbəri-Əkrəmin (s) sünnəsinə əməl etməli, onu nümunə götürməli və eyni şəkildə ibadət etməlidirlər.
Ərəb dilinin əhəmiyyəti üçün bu kifayətdir ki, Uca Allah Quranda buyurur: “Həqiqətən, Biz onu ərəbcə bir Quran olaraq nazil etdik ki, (mənasını) anlayasınız” (Yusif, 2). Bu ayənin zahirindən və onun tərcüməsindən belə görünür ki, Allah Quranın ərəb dilini nəzərdə tutur. Halbuki bu anlayış çox açıq və səthi görünür. Çünki onun üçün daha dərin bir məna var. Başqa sözlə desək, Allah-taala dinləyicilərə başa salmaq istəyir ki, o, bəndələri ilə öz söz və danışıq səviyyəsini aşağı səviyyəyə endirmişdir ki, bəndələri də bu barədə düşünsünlər.
Müqəddəs kitablardakı dillər ümmətlərin və səmavi dinlərin peyğəmbərlərinin ümmətinin üstünlüyünə dəlil deyil. Müxtəlif dövrlərdə mövcud olmuş göylə yer arasında əlaqə vasitəsidir ki, peyğəmbərlər vəhy mesajlarını qəbul edər və sözlərində heç bir dəyişiklik etmədən onu ümmətə və ardıcıllarına çatdıra bilərlər.
* Seyyid Mahmud Cavadinin qeydindən götürülmüşdür.
