دامادی که پس از ۳۳ سال بازگشت

شهید علی غفوری باغکی، متولد سوم خردادماه سال 45، در خانواده‌ای مذهبی در روستای بهلول‌آباد شهرستان تایباد دیده به جهان گشود و حجله عروسیش را 33 سال چشم انتظار نگه داشت. پدرش کشاورز بود، فرزند اول خانواده و دارای 2 برادر و 3 خواهر است.

مریم مرادی، همسر شهید غفوری، در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان رضوی، اظهار کرد: مدت سه سال بود که عقد بودیم و پس از یک هفته که مراسم عروسی گرفتیم و زندگی مشترکمان را آغاز کردیم، همسرم عازم منطقه عملیاتی شد و دیگر بازنگشت.

وی ادامه داد: علی، دوران سربازی را در مناطق جنگی سپری کرد و تنها 3 ماه دیگر از سربازیش مانده بود که برای مراسم عروسی به مرخصی آمد، زمان رفتن فرا رسید، دلهره عجیبی داشت گویی می‌دانست آخرین بار است که به مرخصی آمده است، چندبار از او خواستم کمی دیرتر برود اما نپذیرفت.

همسر شهید غفوری افزود: همسرم هربار که به جبهه اعزام می‌شد، هر 20 روز برای خانواده نامه می‌فرستاد، اما این بار که رفت تا 40 روز از او خبری نشد، از همرزمانش سراغش را گرفتیم، اما کسی از او خبر نداشت، دلواپسی عجیبی داشتم، اما کاری نمی‌توانستم انجام دهم.

مرادی با بیان اینکه هر روز منتظر یک خبر از همسرم بودم، بیان کرد: از روزی که همسرم منزل را ترک کرد، تاکنون 33 سال می‌گذرد و من همچنان منتظرم تا ایشان بازگردد، چند روز پیش خبر دادند که علی در شهرستان درگز به‌عنوان شهید گمنام به خاک سپرده شده و بالاخره دوران چشم انتظاری من هم به پایان رسید.

از او پرسیدم چرا ازدواج نکردی و در پاسخ، گفت: داماد حجله من رفت که بازگردد، اما مرا 33 سال در بی‌خبری نگه داشت، من منتظر بودم تا بیاید و زندگی مشترکمان را ادامه دهیم و خبر شهادتش بعد از این مدت آمد و اکنون با آرامش کنارش زندگی خواهم کرد، خوشحالم که از چشم انتظاری درآمدم.

حسینعلی آذرپور، پسردایی شهید غفوری، در ادامه این گفت‌وگو، اظهار کرد: علی جوانی مؤمن و متعهد بود که همه اهالی روستا از او راضی بودند، ۲۰ سالش بود که به لباس مقدس سربازی در نیروی زمینی ارتش درآمد و عازم منطقه عملیاتی ایلام شد و به‌عنوان کمک آرپیچی زن در زمان جنگ خدمت می‌کرد. هرچند خانواده محرومی داشت، اما چند سال پیش از طرف جهادکشاورزی به دلیل اینکه خانواده شهید بودند، به پدرش یک دستگاه تراکتور دادند که با وجود نیاز پدرش قبول نکرد و در پاسخ گفته من پسرم را برای مال دنیا ندادم.

وی عنوان کرد:21ماه از خدمتش گذشته بود که بساط عروسی راه افتاد، اما بعد از 10 روز مرخصی دیگر خبری از علی نشد از دوستان و همرزمانش پرس‌وجو کردیم و هیچ‌کس خبری نداشت،21 تیرماه سال 1367 پس از مدتی بی‌خبری از طرف ارتش گفتند، مفقودالاثر شده و هیچ خبر دقیقی از بچه‌های گردانشان در دست نیست.

وی گفت: خانواده شهید سال‌ها چشم به راه آمدن فرزندشان بودند تا اینکه این چشم انتظاری طاغت را از پدر و مادرش گرفت و بالاخره پدر در سال 75 و مادرش در سال 78 با داغ چشم به راهی فرزند، دنیا را وداع گفتند، سال 86 علی را در لیست مفقودالاثرها اعلام کردند و سال 98 از خواهر و برادرهایش آزمایش DNA (دی ان ای) گرفتند تا اگر با نمونه شهیدی مطابقت داشت این خانواده را از بی‌خبری نجات دهند.

آذرپور مطرح کرد: هفته گذشته پس از 33سال انتظار و بی‌خبری از بنیاد شهید اطلاع دادند، شهید گمنامی در شهرستان درگز به خاک سپرده شده که با نمونه DNA خانواده شهیدغفوری یکسان است و بالاخره چشم انتظاری این خانواده به پایان رسید.

وی با ذکر خاطرات شهید بیان کرد: شهید غفوری دوران مرخصی‌هایش را کمک اهالی روستا بود برای روستاییان از دل کوه هیزم می‌آورد تا خانه‌هایشان را گرم کنند، به زنان روستا کمک می‌کرد تا تنور خانه را روشن کنند و نان بپزند، اما افسوس که امروز خانه برادرش به دلیل فقر و تنگدستی فاقد کنتور آب، برق و گاز است و به‌طور موقت از خانه همسایه استفاده می‌کند.

خواهر و برادران شهیدغفوری گلایه داشتند از مسئولان شهرستان که در تمام این سال‌ها از آن‌ها خبری نگرفتند.

خانواده شهید غفوری 28 آذرماه جاری از تایباد عازم شهرستان درگز شدند، تا در کنار مزار شهیدشان دیدار را پس از 33 سال بی‌خبری تازه کنند.