دارالقرار می‌خواهم پس باید جزو ابرار شوم/ رموز «برّ» شدن
کد خبر: 3813756
تاریخ انتشار : ۰۱ خرداد ۱۳۹۸ - ۱۰:۳۵

دارالقرار می‌خواهم پس باید جزو ابرار شوم/ رموز «برّ» شدن

گروه جامعه ــ شناختن انسا‌ن‌های نیک و همراهی با آنها و دوری از شروران مسیر را برای ورود به دارالقرار، که نهایت و مقصود است، آماده می‌کند؛ به شرطی که رموز جزو ابرار شدن را بدانیم؛ امروز از خداوند دستیابی به همین رموز را می‌خواهیم.

به گزارش ایکنا؛ در شانزدهمین روز ماه مبارک رمضان از خداوند چیزهایی را طلب می‌کنیم که نتیجه‌اش این است که جزو ابرار قرار گیریم. وقتی راه‌های «بر» شدن را یاد گرفتیم می‌توانیم تا بی‌نهایت در دارالقرار آرام گیریم.

در دعای شانزدهمین روز از ماه مبارک رمضان از خداوند می‌خواهیم:

«اللَّهُمَّ وَفِّقْنِی فِیهِ لِمُوَافَقَةِ الْأَبْرَارِ وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مُرَافَقَةَ الْأَشْرَارِ وَ آوِنِی فِیهِ بِرَحْمَتِکَ إِلَی (فِی) دَارِ الْقَرَارِ بِإِلَهِیَّتِکَ یَا إِلَهَ الْعَالَمِین؛ خدایا در این روز مرا بر موافقت(همراهی) مردان نیک موفق فرما و از رفاقت اشرار دور گردان و مرا در بهشت دارالقرار به رحمتت منزل ده به حق الهیت و معبودیتت ای خدای عالمیان».

پیام اول: توفیق همراهی با ابرار

ابرار از ماده برّ است و برّ یعنی نیکی، که در قرآن به همراه تقوی آورده شده است: «وَتَعَاوَنُواْ عَلَى الْبرِّ وَالتَّقْوَى وَلاَ تَعَاوَنُواْ عَلَى الإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ؛ در نیکی و پرهیزکاری با هم همکاری و تعاون کنید و هرگز در راه گناه و تعدی همکاری نکنید.» این آیه شریفه ارتباط مستقیم دارد با فرازهای دعای امروز. در سوره مبارکه بقره چند ویژگی برای نیکی و نیکوکار و ابرار بیان شده است. در آنجایی که مسلمین درباره ظواهر دین بحث می‌کنند و درباره قبله که به کدام سو نماز بخوانند و تغییر آن صحبت می‌کنند؛ این آیه نازل شد و روشن کرد که برّ به این ظواهر کار و صورت اعمال ما نیست که شما همه وقت خودتان را صرف بحث در این مورد کرده‌اید؛ بلکه ابرار خصوصیاتشان این گونه است: « .... وَلَکِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَالْمَلآئِکَةِ وَالْکِتَابِ وَالنَّبِیِّینَ وَآتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَالسَّآئِلِینَ وَفِی الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلاةَ وَآتَى الزَّکَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُواْ وَالصَّابِرِینَ فِی الْبَأْسَاء والضَّرَّاء وَحِینَ الْبَأْسِ أُولَئِکَ الَّذِینَ صَدَقُوا وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ؛ 1. به خدای متعال ایمان دارند. 2. به روز رستاخیز ایمان دارند 3. به فرشتگان اعتقاد دارند 4. به کتاب آسمانی ایمان دارند 5. به پیامبران ایمان آورده‌اند 6. مال خود را با عین علاقه و نیاز خود به به خویشاوندان خود می‌بخشند و به یتیمان و فقرا و در راه‌ماندگان و گدایان و بردگان انفاق می‌کنند 7. نماز را به پا می‌دارند 8. زکات را می‌پردازند 9. به عهدخود وفا می‌کنند 10. در برابر محرومیت‌ها بردبارند 11.در بیماری‌ها استقامت می‌ورزند و صبورند 12. در میدان جنگ استقامت دارند و صبورند 13. اینان راستگویان و صادقین هستند 14. پرهیزکار هستند.» این آیه به وضوح برای ما بیان می‌کند که باید موافق با ابرار باشیم و در کارها و افکار و اعمال مان باید به آنها نگاه کنیم نه به خومان و در خودمان بمانیم و به جایی نرسیم. مصداق بارز ابرار اهل بیت(ع) هستند.

پیام دوم: عدم رفاقت با اشرار و بدکاران

دوری از بدان و اشرار مورد توجه بزرگان دین بوده است و به آن سفارش‌ها فرموده‌‌اند؛ حضرت امام صادق(ع) در بیانی نورانی می‌فرماید: «هرگاه خواستی از کسی دیدار کنی به دیدن «نیکان» برو و با «بدکاران» دیدار مکن؛ زیرا آنان صخره‌ای هستند که در آن چشمه آبی نمی‌جوشد و درختی هستند که برگش سبز نمی‌شود و زمینی هستند که گیاهی در آن نمی‌روید».  امام سجاد(ع) به امام باقر(ع) فرمود: فرزندم؛ با پنج نفر رفاقت و همنشینی نکن: 1. دروغگو، چون دور را برای تو نزدیک و نزدیک را برای تو دور می‌کند. 2. فاسق و گنهکار، چون تو را به بهای یک لقمه یا کمتر از آن می‌فروشد. 3. بخیل، چون در مواقعی که به چیزی نیاز شدید داری مضایقه می‌کند و کمکت نمی‌کند. 4. احمق(کم عقل)، برای اینکه می‌خواهد به تو سود برساند ولی ضرر می‌رساند. 5. قاطع رحم، چون سه جای قرآن بر او لعن و نفرین شده است.

اوصاف دوستان ناشایست در روایات: 1. مجرمان و تبهکاران 2. بخیل، دروغگو 3. اشرار 4. بدکاران 5. جاهل 6. انسان‌های بی‌حیا 7. اهل هوا 8. منافقان 9. ظالمان 10. اغفال گران 11. وسوسه گران 12. بدعت گزاران 13. معصیت کاران 14. مرفّهین بی‌درد 15. بدعقیده 16. بد زبان 17. سخن چین 18. خلافکار 19. دنیا پرستان 20. غافلان اهل باطل 21. بی‌انصاف 22. کسی که یاری و هدایت نکند 23. دشمن دوست.

 پیام سوم: بهشت محل آرامش مؤمنان

در سوره مبارکه انسان، از آیه 11 تا 22 مشخصات بهشت ابرار را برمی‌شمرد. برای آنکه انسان بتواند به دارالقرار(محل آرامش) یعنی بهشت برین دست یابد لازمه آن این است که صفاتی را که برای ابرار ذکر شده را دارا باشد و خود را از صفات و حرکات رذیله اشرار که همه آنها نشئت گرفته از شیطان رجیم و رانده شده از درگاه حق است، دور سازد و آن هنگام است که خداوند به نیکوکاران و تقواپیشگان  بشارت می‌دهد: «قُلْ أَؤُنَبِّئُکُم بِخَیْرٍ مِّن ذَلِکُمْ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَأَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ؛ (ای پیامبر) به امت بگو: می‌خواهید شما را آگاه گردانم به بهتر از اینها، که بر آنان تقوا پیشه کنند نزد خداوند باغ‌های بهشتی است که از زیر درختان آن نهرها جاری است و در آن جاوید هستند و زنان پاکیزه و آراسته‌ای و (بهتر از همه آن‌ها خشنودی خداوند است) و خداوند به حال بندگان بیناست».

ما نیز در این روز از خداوند به حق خداوندی‌اش درخواست می‌کنیم که ما را در دارالقرار یعنی بهشت برینش جای دهد و از عذاب و آتش دوزخ در امان بدارد.

برگرفته از کتاب «۱۲۰ نکته و پیام از ادعیه ماه مبارک رمضان» نوشته حجت‌الاسلام روح‌الله بیدرام.

انتهای پیام

captcha