روایتی از زیباترین لحظه زندگی/ آجرهایی که به یاد پدر و مادر بالا رفت
گروه اجتماعی_ یک خیر مدرسه‌ساز با بیان اینکه به نیت پدر مدرسه‌ای در شهرستان خوسف و به نیت مادر یک مدرسه در معدن قلعه زری ساخته‌ام، گفت: من واسطه این امر خیر بودم ولی حس و حالی که روز افتتاح مدرسه داشتم زیباترین حسی بود که هیچ وقت آن حس نکرده بودم و آن لحظه بهترین لحظه عمرم بود با اینکه کار کوچکی بود؛ اما یک گره از هموطنانم باز شد.
یکی از ارکان تربیت و پرورش در هر کشوری مدرسه و تحصیل است. در حقیقت اگر افراد یک جامعه از تحصیل مناسب برخوردار شوند، بسیاری از مشکلات اجتماعی و فرهنگی کشور حل خواهد شد.
این دغدغه انسانی سبب شده تا عده بسیاری از خیّرین به سراغ ساخت، تجهیز و نوسازی مدارس بروند. با توجه به ظرفیت کشور، یقیناً مدارس کشور کفاف تعداد جویندگان علم را نمی‌دهد و از سویی بسیاری از مناطق کشور هنوز از نعمت داشتن مدرسه محروم هستند. در این میان خیرین مدرسه ساز نقشی به وسعت علم این مملکت بر قلب آینده سازان خواهند زد.
کمک به همنوعان و دستگیری از آنان، یکی از ارزش‌ها و اصول تاکید شده دین اسلام است. یکی از مصادیق کمک به همنوعان، مشارکت در ساخت مدارس است.
با یکی از خیرین مدرسه‌ساز خراسان جنوبی آشنا شدم. او یک معلم است و سال‌ها در کلاس عشق درس ایمان به کودکان این سرزمین می‌دهد اما به این کار اکتفا نکرده و برای اعتلای این خاک مدارسی ساخته است.
مدرسه‌ای به یاد پدر و مادر
زهرا صیاد، یک خیر مدرسه‌ساز در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی اظهار کرد: مدرسه‌سازی ذخیره آخرت بوده و این کار خیر ماندگار و باقیات الصالحات است.
وی افزود: مدرسه سازی ذخیره آخرت است که اگر در این دنیا هم برکاتش را احساس نکنیم، که ضعف خودمان است، اما این کار خیر ماندگار و باقیات‌الصالحات است.
این خیر که به نیت پدر مدرسه‌ای در شهرستان خوسف و به نیت مادر یک مدرسه در معدن قلعه زری ساخته است، تصریح کرد: کار مدرسه‌سازی توفیقی الهی می‌خواهد که نصیب من شد و دو سال گذشته برای افتتاح عازم بیرجند شدم.
صیاد که مدرسه‌سازی را قدم کوچکی در امر خیر می‌داند، گفت: من واسطه این امر خیر بودم ولی حس و حالی که روز افتتاح مدرسه داشتم زیباترین حسی بود که هیچ وقت آن حس نکرده بودم و آن لحظه بهترین لحظه عمرم بود با اینکه کار کوچکی بود؛ اما یک گره از هموطنانم باز شد.
وی افزود: خودم در منطقه شش و سه تهران معلم بودم و چون خانواده من مذهبی و اعتقاد به خیرات دارند، مادرم مشوق خوبی برای احداث اولین مدرسه بود و مجمع خیرین مدرسه‌ساز تهران، طبق بررسی‌ها خوسف و قلعه زری را برای ساخت مدرسه به من پیشنهاد داد.
این خیر بیان کرد: اولین و مهم‌ترین کار بعد از مدرسه‌سازی من، این بود که همسرم وقتی دیدند که برای پدر و مادرم مدرسه ساختم، در سال 84 در نظرآباد کرج برای پدر و مادرشان مدرسه ساختند.
وی خاطرنشان کرد: زمانی که تصمیم گرفتم معلم شوم مادرم مخالفت می‌کرد ولی پدرم چون انقلابی بودند و اعتقاد داشتند که اگر دخترشان یک «ب بسم الله» به کودکان این سرزمین یاد بدهد، ذخیره آخرت می‌شود بنابراین من معلم شدم و هم اکنون هم می‌دانم که این خیرات هم در زندگی مادی بی تاثیر نیست و هم حسنات و هم باقی الصالحات آخرت است.
انتهای پیام
