به گزارش ایکنا از قزوین، اولین شب جمعه ماه رجب، لیلة الرغائب است که در آموزههای اسلامی آمده است که در این شب فرشتگان بر زمین نزول میکنند تا رحمت الهی را به جامعه بشری عرضه نمایند.
این شب از بهترین ایام برای نیت تمایلات پاک و آرزوها است و در سالهای اخیر توجه بیشتری به آن میشود؛ در این شب بندگان خدا ضمن سجده به درگاهش، امید تازه برای رسیدن به مقصودشان میکنند و فرشتگان از آسمان به زمین خاکی سرازیر و ساکن زمین شده و پیغامبر نیتهای پاک بندگان خداوند میشوند. بنابراین ضمن تأکید بر اعمالی که مربوط به چنین شبی است، فرصت نیت خواستههای بهحق و آرزوهای دستیافتنی را نمیتوان از دست داد.
در مفاتیحالجنان اعمالی برای آن ذکرشده است که ازجمله آن میتوان به گرفتن روزه در اولین پنجشنبه ماه رجب اشاره کرد.
ماه رجب از فردا جمعه آغاز میشود و این نزدیکی موجب شده برخی در شب لیلة الرغائب امسال بین پنجشنبه اول ماه یا پنجشنبه هفته بعد به تردید بیافتند. طبیعتاً پنجشنبه، روز آخر ماه جمادیالثانی است و جزء ماه رجب نیست. درحالیکه مرحوم شیخ عباس قمی در اعمال لیلةالرغائب که در اولین شب جمعه ماه رجب قرار دارد تأکیددارند «اولین پنجشنبه ماه رجب را روزه بدار».
با تحقیق و پیگیری از دفتر مراجع عظام ازجمله آیات عظام مقام معظم رهبری، آیتالله سیستانی و آیتالله مکارم شیرازی اعلام کرده شد که پنجشنبه آینده شب لیله الرغائب است.
همچنین نظر آیتالله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، عارف و عالم بزرگ را در کتاب المراقبات صفحه ۱۲۱ چنین است: «اگر اتفاقاً روز اول ماه رجب، جمعه باشد، عمل مذکور با عمل شب رغائب تطبیق نمیکند. عمل به روایت در صورتی است که روز اول ماه جمعه نباشد و اگر رو اول، جمعه باشد عمل لیلة الرغائب را باید برای شب جمعه بعد گذاشت».
لذا امشب آخرین روز ماه جمادیالثانی، لیلة الرغائب نیست و روزه در ماه رجب محاسبه نمیشود و اگر کسی خواهان بهرهمندی از فضیلت این شب است، پنجشنبه هفته آینده ۲۳ اسفند ۹۷ یعنی اولین پنجشنبه ماه رجب را روزه بدارد چراکه آن شب جمعه، لیلة الرغائب خواهد بود که فضیلت بسیار دارد.
گردآورنده: رقیه ملاحسنی
انتهای پیام
اين جمله از حديث را چگونه مي توان توجيه کرد :
« وَ يُطلع اللّه عليهم اطلاعه، فَيقول لهم… »
( و خداوند ناگهان بر آنان وارد شده و مىفرمايد … )
اين جمله به معناي تنزل شأن خداوند درحد مدير و فرماندهاي که ناگهان به نيروهاي تحت فرمان خود سرکشي مي کند است. يعني نسبت جسميت و مکان به خداوند.
اين حديث به جز به تمسخر گرفتن عبادت و نماز و سوق دادن مردم به گناه و تجارت پيشگي در عبادت و بندگي خدا و دور شدن از روح عبادت و عمل صالح و حقيت ايمان معنا ومفهومي نميتواند داشته باشد :
« هيچ مرد و زني اين نماز را بجا نمىآورد، مگر اين که خداوند گناهان او را مىبخشد، حتي اگر گناهان او مثل کف روي دريا و به عدد شن ها و به وزن کوه ها و به عدد برگ هاى درختان باشد، و روز قيامت هفتصد نفر از خويشان خود را که همگى سزاوار آتش باشند شفاعت مىکند. »
اين حديث در منابع دعائي و حديثي شيعه براي اولين بار توسط ابن طاووس (متوفاي ۶۶۴ ه- ق) در کتاب ” إقبال الأعمال” روايت شده است و بعد از آن علامه حلي (متوفاي ۷۲۶ ه- ق) در اجازه کبيرش به بني زهره، با سندي عامي، که بسياري از رجال آن از مجاهيل هستند، نقل ميکند، اما در کتب علامه حتي اشارهاي هم به اين روايت نشده است. بسياري از محدثين و فقها شيعه و اهل سنت روايت فوق را ضعيف، جعلي و غير قابل اعتماد دانسته اند.
مرحوم علامه مجلسي(متوفي ۱۱۱۰ ه- ق) درکتاب در اعمال ماه رجب مي گويد: “و قد ذکروا في کتب الأدعيه صلاه خاصه لکل ليله من هذا الشهر، و حيث لم أجد لها سندا معتبرا لم أحب أن أوردها، و حيث کانت مشهوره جدا فقد أوردتها على سبيل الإجمال” ( زاد المعاد،ص۴۰)
مرحوم آيت الله فاضل لنکراني در جواب سؤال از مستحب بودن نماز رغائب در اولين شب جمعه از ماه رجب و روزه روز پنجشنبه قبل از آن ميگويد: فضيلت ليله الرغائب و روزه روز پنج شنبه قبل از آن را علامه مجلسي در اجازه علامه به بني زهره و از کتاب اقبال روايت کرده است که در اعتبار هر دو روايت تأمل و اشکال است و لذا حکم به استحباب نماز ليله الرغائب و روزه روز قبل از آن مشکل است (جامع المسائل،ج۲، ص۱۷۲)
ابن الجوزي (متوفاي ۵۹۷ ه- ق ) بعد از نقل حيث با متني مانند متن اقبال و ابن طاووس(ره) مي گويد: “هذا حديث موضوع على رسول الله صلى الله عليه وسلم، و قد اتهموا به ابن جهيم و نسبوه إلى الکذب، وسمعت شيخنا عبد الوهاب الحافظ يقول: رجاله مجهولون، وقد فتشت عليهم جميع الکتب فما وجدتهم.” قال المصنف: قلت: ولقد أبدع من وضعها.” (الموضوعات لابن الجوزي،ج۲،ص۱۲۶)
اين حديث به نام رسول خدا جعل شده است و ابن جهيم متهم به اين جعل است که او را درغگو ميدانند، و من از شيخمان عبد الوهاب الحافظ شنيدم مي گفت: تمامي رجال اين حديث از مجاهيل هستند و من تمامي کتب را جستجو کردم و نامي از آنان نياقتم. ابن جوزي ميگويد: واضع اين حديث از بدعت گذاران است.
ابن اثير (متوفي۶۰۶ ه- ق) نيز حديث را جعلي ميداند ( جامع الاصول، ج۶، ص۱۵۴، ح۴۲۶۸)