حسین خنیفر، رئیس دانشگاه فرهنگیان، در گفتوگو با ایکنا به تبیین چرایی برخی از چالشهای پیشرو و همچنین سیاستگذاری این دانشگاه در مواجهه با مشکلات پرداخت و در بخش نخست گفتوگو با ایکنا با بیان اینکه آموزش، تهذیب و ورزش همان ارکان مدنظر مقام معظم رهبری برای این دانشگاه است، گفت: تبدیل دانشگاه فرهنگیان به فضای مؤمنانه را ذیل برنامههای متعددی از جذب تا آموزش پیگیری میکنیم که البته باید کیفیتر شوند.
آنچه از نظر میگذرانید بخش دوم گفتوگوی ایکنا با خنیفر است:
مسئولیت برگزاری دورههای آموزشهای ضمن خدمت بر عهده دانشگاه فرهنگیان نیست و متولی آن وزارت آموزش و پرورش محسوب میشود. دانشگاه فرهنگیان به دنبال ارائه طرحی است تا آموزش تمام معلمان جذب شده اعم از ماده ۲۸، تربیت شده دانشگاه فرهنگیان و همچنین کسانی که بیش از ۱۰ یا ۲۰ سال گذشته معلم بودهاند را بر عهده گیرد.
دانشگاه فرهنگیان آمادگی دارد در زمینه برگزاری آزمونهای ضمن خدمت فرهنگیان ورود پیدا کند، چرا که در این عرصه برنامه مدون دارد و پیگیریها توسط ستاد دنبال میشود و زمینه تقلب کاهش مییابد؛ اگرچه چنین تقلبهایی در موضوعات و محورهای مختلف در کشور مطرح است اما میتوان با بهرهمندی از برنامههای دانشگاه فرهنگیان تا حد بسیار زیادی مانع از شکلگیری چنین معضلاتی شد. این برنامه جامع به صورت محلی، منطقهای و ملی برگزار و استانهای کشور به ۱۰ خوشه تقسیم میشوند و استانهای مجاور در یک خوشه قرار میگیرند.
اگر وزیر آموزش و پرورش و شورای عالی آموزش و پرورش با این امر موافقت کنند، ما توان برپایی این آزمونها را خواهیم داشت. آزمونهای ضمن خدمت باید از حالت رفع تکلیفی و رسمی به سمت تخصصی و مهارتی شدن، تغییر ماهیت یابد. اگر این امر به دانشگاه فرهنگیان واگذار شود، برنامههای خوبی برای آن در نظر گرفتهایم، البته در حال حاضر نیز برنامههایی برای ارتقای کیفیت معلمان در دست اجرا داریم که به ویژه برای اساتید به صورت سالانه ارائه می شود، اما کافی نیست.
این طرح فعلا در مرحله پیشنهاد است و هنوز محقق نشده. نیاز آموزش و پرورش به معلم ما را بر آن داشت تا دست به ارائه این طرح بزنیم تا کمبود معلم جبران شود. یکی از راهحلهای مواجهه با شرایط با کمبود معلم که توسط برخی دیگر از کشورها نیز تجربه شده، کاهش و متراکم کردن زمان تحصیل دانشجو معلمان است؛ البته این طرح اگر تصویب شود نیز به صورت موقت و اختیاری اجرایی میشود و صرفا دانشجو معلمانی که مایل به تحصیل سه ساله باشند در این طرح شرکت میکنند.
در این طرح سه ساله هیچ واحد درسی مستقلی حذف نمیشود و صرفاً برخی از واحدهایی که مطالب تکراری دارند، ممکن است محدودتر ارائه شوند. اگر وزارت علوم موافقت کند که دانشجویان بتوانند در تابستان تا ۱۰ واحد درسی را اخذ کنند، میتوان بدون آسیب زدن به هیچ ماده درسی، طول مدت تحصیل را به سه سال کاهش داد. آموزشهای فرهنگی، نگرشی و اخلاقی نیز با توجه به پیشرفت تکنولوژی میتواند با بهرهمندی از سایر قالبهای غیرحضوری برای دانشجویان ارائه شود، بدون آنکه از میزان این فعالیتها کاسته شود.
در مرحله اول باید از قانون نام برد، چرا که قانون کار معتقد است افراد با ۳۰ سال خدمت و هر چند سال سن و ۶۰ سال سن با هر میزان خدمت باید بازنشسته شوند، البته در این میان استثنائاتی برای اعضای هیئت علمی نیز وجود دارد. اما به اعتقاد بنده باید ضمن اینکه قانون را راضی کنیم و با معاونتهای مربوطه وارد بحث شویم از تجارب بینالمللی نیز استفاده کنیم و راه میانه را در پیش گیریم.
باید به ما اجازه داده شود که هر معلمی تا ۵۵ سالگی به اختیار خود در سیستم آموزش و پرورش باقی بماند؛ در کشورهایی همانند ژاپن معتقد هستند که معلم باید نرم از سیستم خارج شود و برای این موضوع تمهیداتی در نظر میگیرند، به طور مثال برای معلمی که ۳۰ سال خدمت کرده است در سال سی و یکم به جای ۲۴ ساعت، ۲۰ ساعت خدمت در نظر میگیرند و در سال بعد آن را به ۱۸ ساعت و در سالهای بعد نیز به ساعات کمتر تقلیل میدهند و برای آن نیز مشوقهای قرار میدهند. البته در سایر کشورها در طول این سالها صلاحیتها و توانمندیهای معلمان نیز سنجیده میشود تا شخصی که در سیستم مانده است از صلاحیت حرفهای نیز برخوردار باشد. در کشورهایی همچون آلمان و فرانسه سابقه خدمت ۴۰ ساله نیز برای معلمان وجود دارد؛ بنابراین نیاز به مشوق و سنجش صلاحیتهای حرفهای داریم تا در صورتی که معلمان تمایل داشتند به خدمت بیش از ۳۰ سال نیز ادامه دهند. طرح بهرهمندی از معلمان بین ۴۰ تا ۴۵ سال خدمت آماده شده و در انتظار تصویب است.
بخشی از فعالیتهای ما مبتنی بر ارائه آموزشهای درسی از این بستر و برخی دیگر مرتبط با نحوه بهرهمندی از این فضا است که در برخی موارد میتواند برای دانشآموزان آسیبزا باشد نیز باشد. آموزش سواد رسانهای نیز باید برای معلمان در قالب آموزشهای ضمن خدمت دنبال شود، البته آموزش و پرورش در این زمینه ورود پیدا کرده است، اما کافی نبوده و از کیفیت لازم نیز برخوردار نیست. باید متولی خاصی برای این امر در نظر گرفته شود تا با در نظر گرفتن بودجه مشخص، از متولی پاسخ خواست که در این زمینه چه فعالیتی انجام داده است. هنوز به این جمعبندی نرسیدهایم که متولی مربوط به این امر چه نهادی است.
انتهای پیام