فعالان قرآنی، هیجان به کما رفته را بازگردانند

به گزارش خبرنگار ایکنا؛ سی و پنجمین دوره مسابقات بین المللی قرآن این روزها در مصلای امام خمینی(ره) در جریان است. مسابقاتی که در حاشیه آن تلاش مسئولان برگزاری مسابقات برای برگزاری مطلوب این رقابت قرآنی را همه می بینند، این تلاش مطمئناً بر کسی پوشیده نیست و اینکه آنها نیز همچون همه دوست دارند فضای معنوی این رقابت ها در بالاترین سطح ممکن باشد، کسی انکار نمی کند. این را نیز همگان قبول دارند که مدیریت رقابت هایی در این سطح و با این حجم از گستردگی کاری بسیار بزرگ و دشوار است.
بر همین اساس با وجود احترام تمام و ارج نهادن به زحمات برگزارکنندگان مسابقات بین المللی که تلاش شبانه روزی آنها برای برگزاری مطلوب مسابقات به عینه دیده می شود، ذکر چند نکته کوتاه که می تواند در همین ایام برگزاری مسابقات رفع شده و به اعتلای بیشتر رقابت ها کمک کند، خالی از لطف نخواهد بود.
ناگفته نماند نقدهایی به مراتب فنی تر نسبت به این رقابت ها و نحوه برگزاری آن وجود دارد که در زمان مقرر و آنگاه که مسئولان فرصت پاسخگویی به آن را داشته باشند، وارد است و ورود به آن نیز صورت خواهد گرفت.
بر اساس گزارش ایکنا رقابت های سی و پنجمین دوره مسابقات بین المللی قرآن کریم در حالی دومین روز برگزاری خود را پشت سر گذاشت که در این روز هم شاهد اتفاق خیره کننده ای نبودیم. هر چند در این روز نماینده کشورمان در رشته قرائت در بخش روشندلان اجرا داشت – و تلاوت راضی کننده ای هم داشت - و هر چند سالن مسابقات در نوبت بعدازظهر مملو از جمعیت بود؛ اما آن اتفاق و آن موج و جوی که بتواند نگاه ها را به سمت خود معطوف کند نه ایجاد شده و نه تلاشی برای شکل گیری چنین جوی به چشم می خورد.
مسابقات در این دو روز روندی خنثی، خطی و بدون هیجان را طی کرده و به نظر، برنامه تا روز پایانی مسابقات هم همین باشد. وسط این همه خطی بودن و دوری از هیجان و شور و نشاط ... اگر تعدادی از مردم و خانواده ها به مصلی می آیند تا از جو معنوی مسابقات بهره ای به اندازه وسع خود ببرند، با صدای نسبتاً گنگ و مبهم قاریان و حافظان شرکت کننده در مسابقات مواجه می شوند که نه تنها از معنویت تلاوت ها بهره مند نمی شوند که گاهی آزرده نیز می شوند. سیستم صوتی مصلی بارها مورد نقد رسانه ها و اهالی فن قرار گرفته است، اما ...
مصلی در نوبت صبح طی این دو روز تقریباً خالی از جمعیت بوده و متسابقان برای صندلی های خالی اجرا می کنند. پخش رادیو و تلویزیونی هم اگرچه تلاش شده است تا با بالاترین کیفیت و جذابیت باشد اما قطع شدن های گاه و بیگاه و پاس دادن های آنتن به مجری برنامه بارها باعث شده تا مخاطبانی که زحمت حضور در سالن را به خود نداده اند، در جریان تمامی اجراها قرار نگیرند.
در چنین شرایطی این سوال به ذهن می رسد که اگر وضعیت و کیفیت نوبت صبح مسابقات به این ترتیب بود، آیا بهتر نبود که این مرحله از مسابقات با چنین کیفیتی در برگزاری، در هتل محل اسکان متسابقان برگزار شود، آیا صرفه جویی در هزینه ها را به دنبال نداشت؟ و آیا تلاشی و فکری برای نوبت صبح مسابقات و خارج شدن آن از این وضعیت شده است؟
به نظر می رسد مسابقات به حدی پراکنده، بزرگ و وسیع شده است که مدیران از همان روز ابتدایی به فکر پایان یافتن آن هستند، تمرکزها بر روی کیفیت و مطلوبیت کار تا قبل از شروع افتتاحیه است و بعد از آن همه چیز به حالتی رهاگونه در می آید و به زمان سپرده می شود.
علاوه بر موارد مورد اشاره باید به تکریم مهمانان نیز اشاره کرد، هنوز تکریم مهمانان قرآنی به خوبی آموزش داده نشده است، برخورد با فردی که برای تماشای مسابقات به سالن آمده است باید در حد برخورد خادمان یک مکان مقدس با زائران آن مکان باشد، بدون شک فردی که از سوی یکی از خادمان مسابقات مورد کوچکترین بی مهری قرار بگیرد، آن را به حساب قرآن خواهند گذاشت. با همه این تفاسیر آیا برخورد خادمان این مسابقات با مراجعه کنندگان به مسابقات به آن نحوی که باید باشد، هست؟ و آیا نظارتی در این بخش وجود دارد؟
به نظر می رسد بخشی از علت این کار به برون سپاری‌ها بازگردد، اگرچه برون سپاری فعالیت‌ها اغلب خوب بوده اما در این بخش ظاهراً کارآیی لازم را ندارد. نیروهای پروژه ای به خاطر ناآشنایی با فعالیت در عرصه قرآنی نحوه تعامل با یک فرد در صحن مسابقات قرآن را به خوبی نیاموخته اند و به نظر می رسد باید آموزش ها در این زمینه بیشتر باشد.
حضور نیافتن اساتید قرآنی و فعالان جریان‌ساز این عرصه در محل برگزاری مسابقات نقد دیگری است که البته امیدواریم در روزهای آینده شاهد حضور گسترده آنها در این محفل نورانی باشیم. حضور آنها و گپ و گعده‌هایشان در حاشیه مسابقات شاید بتواند هیجان به «کما» رفته این مسابقات را دوباره احیاء کند. قهر ناخواسته فعالان قرآنی با این مسابقات نیاز به ریشه یابی های بیشتری دارد اما مسئولان مسابقات می توانستند با تمهیداتی آنها را به حضور در سالن مسابقات ترغیب کنند.
برگزاری شب شعر قرآنی «مشکات» در حاشیه سالن اصلی مسابقات و در نوبت بعدازظهر روز دوم از دیگر مواردی است که فلسفه اجرایی آن معلوم نیست. این شب شعر جز اینکه تولیدکننده اصوات مزاحم برای اهالی رسانه و نیز پیچیدن صدای اشعار و تلاوت های قاریان در هم باشد چیزی به همراه نداشت. درک یک شعر و تصور زیبایی‌های آن که در قالب کلمات نقاشی شده است نیاز به آرامش و سکوتی دارد که البته این آرامش و سکوت در میان هیاهوی مصلی به هیچ وجه وجود ندارد.
مسئولان کمیته مدعوین مسابقات بین المللی قرآن قبل از آغاز مسابقات از تمهیدات بسیار زیاد خود برای دعوت از چهره های مطرح جهت حضور در سالن مسابقات سخن گفتند و حتی سخن از دعوت از 5000 مدعو دادند. اما تا کنون و با گذشت دو روز از مسابقات چهره شاخصی از گیت های مصلی عبور نکرده است.

انتهای پیام